Review: Live a Live

Review: Live a Live

 

Niet alle games die in Japan gemaakt worden, komen ook hier uit. Dat is al sinds de jaren ’90 het geval en is in 2022 niet anders. Zo ook de SNES-game Live a Live. De game kwam uit in 1994 en doordat mensen hogerop onder andere de concurrentie van Final Fantasy zagen, werd de game in het Westen niet uitgebracht. Met de komst van een volledige remake op de Nintendo Switch kunnen we hem hier ook eindelijk spelen en is het een must play voor RPG-liefhebbers.

Zeven losse verhalen

Live a Live bestaat uit zeven verschillende vignetten, allemaal met een eigen verhaal in een ander tijdperk. Op het eerste oog lijken ze niets met elkaar te maken hebben, maar na het uitspelen van allemaal, ineens samenkomen in een laatste hoofdstuk. In tegenstelling tot andere JRPG’s is Live a Live geen game waar je minimaal 80 uur in hoeft te steken. Ieder stukje heeft een andere tijdsduur om ze uit te spelen, maar nooit duren ze te lang. Met zo’n 25 uur ben je door het hele pakket heen en naar mijn mening is dat ook wel eens fijn.

De verhalen halen overduidelijk hun inspiratie uit verschillende bekende verhalen; zo is de Western verhaallijn het stereotype ‘lone ranger die een geteisterd dorpje redt van bandieten’ en heeft de Distant Future goed gekeken naar films als Alien. Tegelijkertijd geven ze allemaal een leuke unieke twist aan de verhaalvertelling. Het beste voorbeeld hiervan is de Prehistorie. Er is tijdens Pogo zijn avontuur om een prinsessenoffer tegen te gaan namelijk geen gesproken woord te bekennen en alle gesprekken worden gevoerd met pictogrammen…en de nodige scheten. Dit zorgde ervoor dat ik erg benieuwd was naar wat er in het verhaal gebeurde. Dat was echter niet de enige reden. Niet alleen zijn de verhalen en de vertellingen ervan verschillend, maar ook de gameplay ervan.

Traditionele gevechten

Bij het gros van de vignetten is de gameplay vrijwel hetzelfde; je loopt rond, leveled je personages en voert semi turn based gevechten op een rastervormig veld waarbij alle aanvallen een ander bereik hebben. Toch wordt ook hier mee gespeeld, zo zal de robot protagonist uit de Distant Future helemaal geen gevechten ingaan en is zijn verhaal meer gefocust op puzzels oplossen. Tegelijkertijd heb je in de Edo Japan verhaallijn zelfs de mogelijkheid om geen slachtoffers te maken, of juist iedereen af te maken; allebei met een eigen twist aan het einde. Het zijn dit soort dingen waarin het originele Live a Live zijn tijd al ver vooruit was (besef dat we het hier over een game uit 1994 hebben) en ook in 2022 nog heel goed werken. Een van de weinige minpunten die ik kan aankaarten is meteen wel een grote. De tweede helft van de game kan wat aan de grindy kant zijn, waardoor je flink wat gevechten moet doen om je personages te levelen.

Prachtige graphics

Hoewel de core van de game nog hetzelfde is gebleven als het origineel uit 1994, is het op audiovisueel aspect flink veranderd. Voor de graphics is er gebruik gemaakt van de HD-2D stijl die werd geïntroduceerd in Octopath Traveler en eerder dit jaar ook in Triangle Strategy zo verdraaid goed werkte. 2D personages die rondlopen op 3D achtergronden waarbij alle verhalen een eigen stijl hebben met prachtige pixelart. Het is een fusie van retro en modern en ik kan niet wachten op welke game dezelfde treatment gaat krijgen. Daarnaast is er een volledige voice-over toegevoegd en hoewel de teksten stoms wat cringy zijn, hoort dit ook wel een beetje bij een gemiddelde JRPG. Tot slot nog een vermelding voor de fenomenale soundtrack. De oude tunes uit het origineel hebben een flinke make-over gekregen en net als die van Octopath Traveler heb ik hem met regelmaat opstaan.

Conclusie

Het is eeuwig zonde dat het origineel nooit in het westen is uitgekomen, maar gelukkig is dat met de remake wel het geval. De verhaallijnen zijn stuk voor stuk interessant om te volgen en hoewel het laatste gedeelte van de game van grindy kan zijn, maken de muziek en grafische stijl meer dan goed om het einde van de game te bereiken.

Live a Live is nu exclusief beschikbaar voor de Nintendo Switch

Marc de Haas

Review: Live a Live