Dag 1 van Where The Wild Things Are zit er ruim op. Tijd om terug te blikken en te concluderen of er echt wilde dingen ontdekt zijn. De conclusie is een volmondig JA, al zijn er wel wat kanttekeningen te plaatsen.
Het probleem met blokkenschema’s en festivals is dat je van te voren wel van alles kunt plannen, maar dat ter plekke dingen toch anders lopen. Zo ook met dit festival. Het plan was om om 18 uur te beginnen met het Belgische BRNS. Tot we een fles Jägermeister in onze vriezer vonden (cadeau van een van de sponsoren). Met een groep vrienden, hapjes en zelf meegebrachte muziek begon het feest in het huisje in plaats van op het festivalterrein. Toen we daar eenmaal waren aangekomen was Dio al bezig om een flink feestje te bouwen. Zijn aanstekelijke muziek was precies wat het hongerige publiek kon gebruiken. Zijn show was echter een te vroeg hoogtepunt op de avond, want de menigte die zin had om te dansen moest nog even wachten voor ze het feestje voort konden zetten.
Eerst was er namelijk nog een optreden van Villagers. Met hun album {Awayland} is helemaal niets mis. We draaien deze regelmatig op de redactie, maar het was de goede band op het verkeerde moment. Villagers moet het hebben van de mooie, rustige liedjes en de samenzang. Dat werkte dus niet helemaal voor een publiek dat zin had om wild te feesten. Desondanks was het prachtige Nothing Arrived toch het muzikale hoogtepunt van het festival tot dat moment.
In een ruimte die normaal gesproken dienst doet als restaurant stond het inmiddels als stampvol voor traumahelikopter. Door de indeling had niet iedereen een logische plaats om de band te bekijken, maar vanaf de eerste tellen was het wel meteen feest. De band ging meteen in de hoogste versnelling en het publiek ging daar keihard in mee. Meteen ontstond een wilde pit inclusief crowdsurfers en door de lucht vliegend bier. De nummers werden stuk voor stuk uit volle borst meegeschreeuwd. Na dit kort maar krachtige (understatement) optreden gingen we weer naar de Willem Ruis Sterrentent voor Balthazar.
Deze band had een beetje het zelfde probleem als Villagers, maar het lukte de Belgen toch om de tent mee te krijgen. Of de Jägermeister die je in de tent van de tap kon krijgen daar aan bij heeft gedragen weten we niet. Balthazar was nergens heel wild of dwingend, maar de groove was dik in orde en de nummers van hun laatste album Rats werden door veel mensen goed opgepikt.
Na afloop zorgden DJ’s Wiekes en Azraël dat het toch gedanst kon worden. Hun mix van indie en dance zorgden voor een lekker feestje, maar langzaamaan was het tijd voor wat muzikale verdieping. DJ Benji B is bekend van zijn radioshow op BC Radio 1 waar hij de nieuwste genres in de dance vaak als eerste draait. In een volgestouwde Action Factory bouwde hij rustig aan zijn set die aan het einde vol stond met dansvloerknallers. Zo blijkt dat Higher Ground van TNGHT nog steeds een van de grootste hits van het moment is (de DJ’s in de grote tent draaien hem ook al) en gingen de nummers van Flosstradamus en Kendrick Lamar er bij ons zeer goed in.
Conclusie van dag 1: meer dan geslaagd. Nu gaan we eerst nog even uitbrakken in onze sauna om vervolgens echt aan dag 2 te beginnen.