De scheidslijn tussen hiphop en poezië is heel dun. Toch heeft de ene kunstvorm veel meer liefhebbers dan de andere. De Britse Kae Tempest stapt over deze grens en laat de twee werelden elkaar ontmoeten.
Als je Kae Tempest in een hokje zou moeten stoppen dan is hun in de eerste plaats een poëet, maar wel één met een krachtige boodschap en gevoel voor de hedendaagse maatschappij. Op hun albums combineert Kae gedichten met moderne beats zodat het plots verdacht veel op hiphop lijkt.
Verademing
Hiphop heeft de laatste jaren een ernstig tekort aan rappers met een goede boodschap. Steeds vaker gaan de teksten niet dieper dan opscheppende praatjes over geld, seks, geweld en status. De boodschap die Kae Tempest brengt is daarmee vergeleken een intellectuele verademing. Met hun teksten houdt Kae vooral de massa een spiegel voor. Een massa die lui is en de ogen heeft gesloten voor de problemen op de wereld.
Hieronder zie je twee voorbeelden van de energieke manier waarop Kae teksten voordraagt. Allereerst het werk Tunnel Vision van hun laatste album Let Them Eat Chaos. Daarin stelt Kae kritische vragen over de oorlogen op de wereld. Zijn wij als burgers daarin onschuldig of medeplichtig? Daaronder zie je een prachtig televisieoptreden waarin Kae Tempest het stuk Progress voordraagt. Hierin heeft hun het over mensen die zich te makkelijk verschuilen achter hun religie en daardoor zelf geen verantwoordelijkheden dragen. Onder de video’s vind je een linkje naar het laatste album op Spotify. Op dit album worden de teksten in sommige gevallen voorzien van moderne beats.