NetherRealm Studios kan niet meer weggedacht worden uit de fighting-game wereld. Met zowel hun Injustice en Mortal Kombat-games weten ze keer op keer toppers van games neer te zetten die je zoet weten te houden tot de nieuwe uitkomt. Dit jaar is het de beurt aan Mortal Kombat en binnen no-time vlogen de lichaamsdelen alweer in het rond.
Heden en verleden
Laat ik maar meteen beginnen met de gameplay zelf, want daar kan ik vrij snel over klaar zijn. Ook deze keer is die van een hoge kwaliteit. De combat is soepel, de verschillende personages zijn goed gebalanceerd en tussen de grote hoeveelheid modi, zit een uitgebreide tutorial die je de fijnste kneepjes van de game haarfijn in Jip en Janneke-taal uitlegt. Ondanks ik aardig bekend ben met de games zal ik mijzelf nooit een pro noemen en ik heb dan ook aardig wat nieuwe moves meegekregen hierdoor.
Waar NetherRealm zich vooral in onderscheidt vergeleken met andere fighting-games is de Story Mode. Die van Mortal Kombat 11 is krankzinniger dan ooit tevoren en aan de kwaliteit ervan merk je dat dit geen bijzaak is voor ze en dat het team passie heeft voor de franchise. Die krankzinnigheid komt met name door het tijdreis-element, waardoor de inmiddels oudere personages oog in oog (of in sommige gevallen vuist tegen vuist) komen te staan met hun jongere zelf. Vooral de scenes met de jonge opgefokte en oudere volwassen geworden Johnny Cage wisten keer op keer voor een grijns op mijn gezicht te zorgen.
Grinden
Net als Injustice 2, heeft ook Mortal Kombat 11 de mogelijkheid om je vechters te customizen met nieuwe kleding, wapens en moves die allemaal eigen stats hebben. Deze speel je vrij door de verschillende modi te spelen, maar zijn ook te kopen via The Krypt middels ingame geld (die ook weer te kopen is met real life geld). Het is een verwarrend systeem waar er verschillende valuta zijn, waar je andere dingen mee kan kopen.
Om echt alles te unlocken moet je erg lang grinden om genoeg virtueel geld binnen te harken. Normaal gesproken zou ik dit niet erg vinden, want je krijgt gaandeweg genoeg items om mee aan de slag te gaan, echter het feit dat nieuwe Fatalities ook achter deze random drops in de Krypt verstopt zitten is erg zonde. De Fatalaties zijn waar het wat mij betreft om draait in Mortal Kombat en op deze manier voelt het alsof deze je worden ontnomen.
Nintendo Switch
Mortal Kombat 11 is de eerste hoofd-Mortal Kombat in jaren die ook op een Nintendo-console verschijnt. Nintendo is niet meer wie ze vroeger waren waardoor je geen gecensureerd bloed in de vorm van zweet krijgt zoals in het origineel, maar de volle gory ervaring. Hoewel de Switch een stuk minder krachtig is dan de PlayStation 4 (Pro) en Xbox One (X), zit precies dezelfde content in deze versie…ware het niet dat het er allemaal een stuk minder uitziet dan op de grotere console-broers.
De graphics hebben een flinke klap gekregen en zien er vrij wazig uit vergeleken met de PS4- en Xbox One-versies die er grafisch uitstekend uitzien. Dit is nodig geweest om de game zo soepel mogelijk te laten draaien op de Nintendo-hybride en ik was aangenaam verrast over het feit dat dit ook daadwerkelijk is gelukt. Daarnaast zitten ook de online-componenten van MK11 de game wat in de weg, waardoor de Krypt een stuk lastiger te spelen is als je onderweg bent. Een paar potjes Towers zijn te doen, maar de hoeveelheid speelbare content is opzienbarend minder.
Conclusie
Mortal Kombat 11 is een dijk van een fighter met een grote lading aan verschillende modi. Het heeft een van de meest hilarisch krankzinnige verhaallijnen die de franchise tot nu toe heeft gehad en de tutorial zorgt ervoor dat iedereen de game kan leren, of bekende spelers nieuwe technieken leert. Het is dan ook eeuwig zonde dat de game zo’n klap krijgt als je geen internetverbinding hebt.