Welkom bij een nieuwe editie van onze wekelijkse muziektips. Het muzieknieuws deze week staat vooral in het teken van The Rolling Stones. Het is deze heren gelukt om een flinke hype te creëren rondom hun nieuwe album.
Het zou mooi zijn als de Nederlandse pers het enthousiasme dat ze gebruiken voor de vele Stones-artikelen kunnen vasthouden en vaker over nieuwe muziek schrijven. Met daarbij een focus op artiesten en genres die minder voor de hand liggen. Begrijp ons niet verkeerd, we koesteren de muziek die de Rolling Stones hebben gemaakt en vinden het nieuwe album niet onaardig, maar zo goed als sommigen je proberen te doen geloven is het ook weer niet.
Album van de week: Reverend Kristin Michael Hayter
De laatste jaren maakte Kristin Hayter onheilspellende muziek onder de naam Lingua Ignota. Tekstueel en muzikaal verwerkte ze in dit project heftige persoonlijke ervaringen, zoals huiselijk en seksueel geweld. Eerder dit jaar kondigde Hayter aan dat ze het niet meer aankon om als Lingua Ignota verder te gaan. Nu is er een volgende stap in haar muzikale carrière als Reverend Kristin Michael Hayter.
Muzikaal is het een stuk minder extreem, maar wat Reverend Kristin Michael Hayter is en blijft, is een zeer intrigerende combinatie van grootste schoonheid en ongemakkelijke passages. Luisteren naar deze muziek roept veel emoties op, soms ook negatieve, maar dat maakt het eindresultaat des te indrukwekkender. Een mooi voorbeeld zijn de vreemde glitches aan het einde van openingsnummer I’m Getting Out While I Can. Het zorgt ervoor dat de muziek je aandacht vast blijft houden. Naast eigen werk zijn er ook covers van traditionals als Wayfaring Stranger, maar dan wel in een uitgesponnen en duister arrangement. Indrukwekkende muziek.
Caroline Polachek
Het zong al een tijdje rond dat er gloednieuw werk van Caroline Polachek aan zat te komen. Haar eerder dit jaar uitgebrachte album Desire, I Want to Turn Into You hoort tot de beste muziek die er in 2023 is verschenen, maar Polachek zelf kijkt al weer vooruit. In de show van Stephen Colbert bracht ze het nummer Dang ten gehore in iets wat het midden houdt tussen een optreden en een PowerPoint-presentatie.
Idles
Er is ook nieuw werk van de Britse punkband Idles op komst. Het is mooi om te horen hoe de band steeds weer de grenzen opzoekt, maar tegelijkertijd zichzelf blijft. Voor de nieuwe single Dancer kregen ze hierbij hulp van James Murphy en Nancy Whang van LCD Soundsystem. Op 16 februari volgt het album Tangk, waarvoor is samengewerkt met producers Nigel Godrich en Kenny Beats. Dat gaat zeker voor enkele verrassingen zorgen.
Tzadik/John Zorn
Voor het eerst is (vrijwel alle) muziek van John Zorn’s eigenzinnige label Tzadik te vinden op de streamingdiensten. Voor avontuurlijke luisteraars biedt dit een schatkamer aan unieke muziek. Het is namelijk lastig om de muziek die op Tzadik is uitgekomen in ene hokje te plaatsen. Je zou het allemaal jazz kunnen noemen of avant-garde, maar daarmee doe je de diversiteit te kort. Er is jazz met invloeden uit de extreme metal, zoals de projecten Naked City en Painkiller, maar ook klassieke jazz in de stijl van Ornette Coleman bij de band Masada.
Ook liefhebbers van het meer experimentele werk van zanger Mike Patton komen hier aan hun trekken. Maar ook hier zijn uitzonderingen. Luister maar eens naar de cover van Bob Dylan’s Ballad of a Thin Man van het Jamie Saft Trio. Ook heel mooi is de uitvoering van zanger Lloyd Cole en gitarist Robert Quine van Bacharach’s I Just Don’t Know What To Do With Myself.
Een goede start is een bezoek brengen aan de website van Tzadik en daar wat rond te browsen. Of je zet de 771 uur durende playlist hierboven op shuffle.
Danny Brown
Na het succesvolle album met JPEGMafia gaat Danny Brown nu weer solo verder. Tantor is de eerste single en die klinkt weer lekker vreemd. Op 17 november komt het album Quaranta uit en daarop zijn gastbijdragen van Kassa Overall en MIKE te horen. Als producers heeft hij Alchemist, Quelle Chris, Skywlkr en Paul White aangetrokken.
Nieuwe albums
Sampha
Na een lange pauze is er eindelijk een nieuw album van Sampha. Het lijkt er wel op dat hij de afgelopen zes jaar hard heeft gewerkt om zijn muziek zo goed en mooi mogelijk te maken. Centraal staat Sampha’s prachtige stem, maar alles daaromheen is ook van zeer hoge kwaliteit.
Jane Remover
Haar naam zong al een tijdje rond de laatste tijd. Jane Remover maakt een mooie mix van shoegaze, bedroom pop en klassieke rockmuziek. Er is goed nagedacht over arrangementen en teksten. Van Jane Remover gaan we dus zeker nog meer horen.
Pip Blom
Toen we eerder dit jaar Pip Blom zagen in het voorprogramma van Blur viel het al op dat het geluid van de band meer elektronisch was geworden. Op het nieuwe album Bobbie horen we dat heel mooi terug. De band blijft zich ontwikkelen en weet daardoor te verrassen en boeien.
Sticks
Nieuwe muziek van Sticks, altijd goed. Sticks bewijst dat teksten in raps best wel ergens over kunnen gaan.