Muziektips voor het weekend deel 188

Danny Brown
Danny Brown. Foto: Peter Beste

Het is weer weekend! Tijd om alle goede nieuwe muziek van deze week door te nemen. Zo bezochten we concerten van Peter Hook & The Light en Armand Hammer. In deze rubriek hebben we deze week twee keer een Tiny Desk Concert, twee ingetogen rappers en een beroemd album zonder drums.

Album van de week: Danny Brown

De eerste associatie die je waarschijnlijk hebt met de muziek van Danny Brown is: gekte. Geflipte beats gecombineerd met weirde beats en producties. Net zoals het eerder dit jaar verschenen album met collega-rapper JPEGMafia. Op Brown’s nieuwe soloplaat Quaranta laat hij zich echter van een heel andere kant zien. Serieus en volwassen. De titel van het album verwijst niet voor niets naar zijn leeftijd. Al meteen bij de eerste track valt op dat hij een lagere stem gebruikt en dat hij in de tekst reflecteert op zijn veelbewogen leven en het feit dat het momenteel een stuk stabieler is. Danny Brown heeft veel te vertellen op Quaranta.

Marta Pereira da Costa

Het is mooi dat een serie als Tiny Desk Concert verder kijkt dan populaire hedendaagse genres. Zo kunnen we bijvoorbeeld kennismaken met de Portugese gitarist Marta Pereira da Costa. Zij bespeelt virtuoos de kenmerkende Portugese gitaar (ook wel viola de fado genoemd). Let niet alleen op het razendsnelle vingerwerk van Da Costa zelf, maar ook op haar geweldige begeleiders.

PJ Harvey

Deze week hebben we nog een video uit de serie Tiny Desk Concert voor. Ook PJ Harvey was namelijk te gast. Wat zij doet is altijd goed.

Rosalía

https://youtu.be/BcqCLsFGex4

We kunnen het recente werk van Rosalía zeker waarderen, maar missen soms wel het werk waarmee ze doorbrak waarin veel ruimte was voor traditionele Spaanse muziek. Met een optreden tijdens de Latin Grammys in Sevilla worden we op onze wenken bediend. Onder begeleiding van een grote groep gitaristen zingt ze Se Nos Rompió El Amor, een nummer uit 1985 van Rocío Jurado.

The National & Phoebe Bridgers

Laugh Track is een van de beste nummers op het gelijknamig album van The National. Dit vooral door de fraaie zang van Phoebe Bridgers. Sinds deze week is er een video bij het nummer. Deze is gemaakt door Bernard Derriman, die bekend is van de animatie Bob’s Burgers.

André 3000

Een van de opvallendste releases van vandaag is het solo-album van André 3000. Samen met Outkast maakte hij hiphop van een zeer hoog niveau. De laatste jaren dook hij af en toe als gast bij collega-muzikanten, maar zijn ware passie ligt heden ten dage bij het bespelen van de fluit en andere houtblazers. Zijn nieuwe album staat daarom vol met fluitmuziek. Beats en raps ontbreken. Het is mooi om te zien dat veel mensen enthousiast reageren op het album. Wij denken echter dat een deel daarvan komt door de credits die André bij ze heeft. Was het een willekeurige, obscure muzikant dan had vrijwel iedereen deze plaat links laten liggen. Dat neemt overigens niet weg dat het een fijn album om naar te luisteren is, maar het is ook weer niet opzienbarend goed. Vandaar dat ze liever een lijst met door André 3000 geselecteerde jazzcomposities delen. Daar staan overigens ook tracks van het nieuwe album op.

Nieuwe albums

Daft Punk

Daft Punk komt vandaag met een bijzondere versie van hun laatste album Random Access Memories. Het enige wat ze gedaan hebben is het verwijderen van de drums. Een vreemde keuze op het eerste gezicht. Bij het beluisteren van deze Drumless Version werden we toch langzaam maar zeker overtuigd. Doordat de drums weg zijn is er meer ruimte voor al het andere dat je hoort. De dansmuziek is luistermuziek geworden. Hierdoor hoor je plots allerlei nieuwe details.

Juliana Hatfield

In de jaren 90 maakte Juliana Hatfield een tijdje deel uit van The Lemonheads waar ze gitaar speelde en tweede stem deed. De laatste jaren weet ze ons te verrassen met lekker klinkende coveralbums. Na Juliana Hatfield Sings Olivia Newton-John en Juliana Hatfield Sings The Police is het nu tijd voor Juliana Hatfield Sings ELO. Heel mooi weet ze een balans te vinden tussen het origineel en een arrangement waar ze zich prettig bij voelt. Ze maakt de liedjes dus echt eigen, zonder dat ze voor de luisteraar onherkenbaar worden. Je hoort dat het met liefde is gemaakt.