We hebben bewust even met de review van Unity gewacht totdat de grotere patches waren uitgebracht. Zo hebben we de game optimaal kunnen testen.
De afgelopen jaren heb ik iedere Assassin’s Creed-game gereviewd voor Mixedgrill en zag ik gelukkig een stijgende lijn in de franchise. Zo was Assassin’s Creed III een grote verbetering op het dieptepunt Revelations en wist Black Flag weer voort te borduren op deel 3.
Dit jaar komt Ubisoft met twee verschillende AC-games. Aan de ene kant hebben we Assassin’s Creed Rogue voor de PlayStation 3 en Xbox 360, en aan de andere kant Assassin’s Creed Unity die exclusief voor de next-gen consoles. In deze review behandelen we grote broer Unity.
Vive La France!
Waar we in de vorige paar Assassin’s Creed-games steeds grotere open gebieden hadden die we konden verkennen, gaat Unity een stapje terug. Het speelt zich volledig af in het Parijs ten tijde van de Franse Revolutie waar we kennis maken met Arno, die op jonge leeftijd is opgenomen door een Tempelier als zoon. Wanneer deze “vader” wordt vermoord neemt Arno de taak op zich om er achter te komen wie dit heeft gedaan.
In de loop der jaren is hij echter lid geworden van de Assassin’s, snapt het ongetwijfeld al; dit wekt bij de good guys soms wat scheve blikken op. Hoewel het verhaal niet veel is om naar huis over te schrijven, zitten er een paar momenten in waar je mond van open valt hoe awesome ze zijn. Ik wil er niet te veel op ingaan, want dit zouden spoilers zijn.
Het Parijs van Unity ziet er erg goed uit en het is een genot om doorheen te wandelen. Door de kracht van de next-gen is het Ubisoft gelukt om grote groepen mensen tegelijkertijd op het scherm te toveren. Ze hebben – naar eigen zeggen – Parijs één op één weten te reconstrueren en alles zal dan ook te traceren zijn in het real-life Parijs. Nu ben ik zelf niet in het oude Parijs geweest, dus of het pure PR-praat of de waarheid is, valt moeilijk te bewijzen.
Wat ik wel zeker weet is dat Parijs afgeladen is met dingen om te doen. Wanneer je de kaart opent stikt het van de verschillende icoontjes, zelfs zo erg dat hij misschien té vol is gepropt. Vooral wanneer je nagaat dat er aardig wat blauwe kistjes op te vinden zijn, die alleen maar geopend kunnen worden middels een speciale app voor op de tablets. Niet iedereen zal hier gebruik van gaan maken, dus is de map al snel bezaaid met overbodige tekentjes.
Oud en nieuw
Met Unity wilden de makers terug naar de roots van Assassin’s Creed en dan met name naar het plannen van de daadwerkelijke moorden. Deze kunnen weer makkelijker gemaakt worden door eerst twee sub objectives te voltooien waardoor je bijvoorbeeld hulp krijgt, of een geheime ingang.
Toch zou het geen nieuw deel zijn als er geen nieuwe elementen werden toegevoegd en die zijn wel degelijk aanwezig. Zo is het free-running systeem op de schop gegooid waardoor het allemaal net iets lekkerder werkt, maar voor veteranen even wennen is. Ook het combat systeem is wat pittiger gemaakt. Waar je voorheen grote groepen makkelijk aankon, is dit niet langer het geval en is vluchten soms de beste tactiek.
Niet alles werkt even soepel in dit nieuwe sluipsysteem.
Zo kun je, wanneer je vast zit aan een muur, niet de hoek omlopen en dien je jezelf eerst los te maken en om te lopen. Dit resulteert vaak in het ontdekt worden door vijanden, Wanneer je je bedenkt dat Ubisoft ook verantwoordelijk is voor de Splinter Cell franchise mag je toch verwachten dat ze dit soort elementen beter hadden kunnen uitwerken.
Coöp
Het grootste speerpunt van Assassin’s Creed Unity moet toch wel de coöperatieve multiplayer zijn. Waar de laatste paar games uit de franchise allemaal een degelijke competitieve online modus hadden, ontbreekt deze volledig en is hij vervangen voor samenspel. Dit samenspel wordt gedaan door twee verschillende soorten modi. De één is voor twee spelers waarin verhalende missies voltooid dienen te worden, de ander voor vier spelers waarin bepaalde items gestolen dienen te worden. De deuren en ramen van gebieden waarin geroofd moet worden veranderen iedere keer weer, dus elke keer is een andere aanpak nodig.
Toch kwam het bij mij vaak neer op naar binnen rennen en hakken, hakken en nog veel meer hakken terwijl mijn medespelers precies hetzelfde deden. De twee speler missies hebben al iets meer variatie erin zitten. Hoe leuk de online modi ook wel niet zijn, blijf ik erbij dat de Assassin’s Creed games draaien om de single player ervaring. Ik ben dan ook niet vrij lang bezig geweest in de coöp-missies.
Bij het voltooien van de missie speel je nieuwe voorwerpen vrij voor Arno/jouw zelf ontworpen assassin. Waar je in voorgaande AC games steeds betere wapens en armor kon vinden, is dit in Unity in overdrive gegaan. De uitrusting van jouw assassin is te customizen. Zo kan je de kleur wijzigen, maar ook steeds betere uitrusting krijgen die ook daadwerkelijk invloed heeft op de gameplay doordat ze verschillende stats hebben. Denk aan meer pijltjes bij je houden, of de mogelijkheid om meer klappen te krijgen. Ook dit is weer zo’n element waar Assassin’s Creed zich in heeft weten te ontwikkelen.
Buggy
Hoe mooi Parijs er ook niet uitziet, is het niet allemaal foutloos. Zoals bovenaan vermeld, heb ik even gewacht met de game te reviewen. Er kwamen bij de release namelijk meerdere berichten van gamers waarbij de ingame personages in beeld verschenen zonder huid en haar. Daarnaast daalde het aantal frames per minuut erg hard naar beneden op sommige momenten, of vielen spelers dwars door het virtuele Parijs heen. De problemen waren zelfs zo erg dat Ubisoft de eerste grote DLC gratis aanbiedt aan iedereen die de game heeft gekocht als excuses. Gelukkig heeft Ubisoft met man en macht gewerkt om deze problemen van de kaart te vegen en na een paar flinke patches lijken ze hier dan ook zeker in te zijn geslaagd.
Conclusie
De overstap naar de nieuwe generatie consoles is niet helemaal vlekkeloos verlopen voor de AC franchise. Toch is Unity na een flink aantal patches en updates een goede game te noemen. Het weet oude elementen uit de allereerste game terug te brengen om daarnaast nieuwe te introduceren die ook nog eens goed werken.
Hoewel het verhaal misschien niet je van het is, is Parijs een prachtige stad om in rond te rennen en op geen enkel moment miste ik de grote open zeeën die we in de vorige titel mochten bevaren. Mocht je door alle negatieve berichten nog hebben getwijfeld om de game te halen? Nu is het moment.
Assassin’s Creed Unity is beschikbaar voor de PlayStation 4, Xbox One en PC.
Voor deze review is de PlayStation 4-versie gebruikt.