Fire Emblem is de laatste jaren weer helemaal terug na een lange tussenperiode en experimenteerde in het laatste wapenfeit, Three Houses, met nieuwe elementen. Fire Emblem Engage pakt juist weer terug naar de oude stempel en voelt als een hommage aan games die ervoor kwamen.
Waar Fire Emblem: Three Houses namelijk fikse Persona invloeden bracht met een daily life segment tussen de gevechten door op de school, laat Fire Emblem Engage dit volledig vallen. In structuur is Engage redelijk recht toe recht aan: een cutscene leidt in wat er aan de hand is, er volgt een gevecht, gevolgd door nog een cutscene en een mogelijkheid om nog wat items te vinden en wat mensen na te praten. Daarna krijg je de mogelijkheid om op de wereldkaart naar het volgende hoofdstuk te lopen of je gaat naar de somniel om te reizen. Deze hub tussen de bedrijven door geeft mogelijkheid tot wat extra dialogen en de gelegenheid om te winkelen, maar lijkt meer op My Castle uit Awakening dan de school van Three Houses. En dat is geen slecht ding, want het geeft Fire Emblem meer focus dan voorheen.
Meer focus
Die focus op wat de serie geweldig maakt leidt tot heerlijke gevechten en doorgaans goed gebracht verhaal. Engage moet het wel duidelijk meer van het eerste dan het laatste hebben, want diens verhaal is behoorlijk standaard. Het speelbare personage, een jongen of meisje met half rood en half blauw haar en ogen, ontwaakt na 1000 jaar en blijkt de Divine Dragon te zijn. Decennia terug streden de krachten van het goede tegen het kwade en dit culmineerde in het opsluiten van de kwaadaardige draak Sombron. Hier hielpen de 12 Emblem-ringen bij, daarover zometeen meer, maar dat de goede draak nu ontwaakt heeft te maken met het opnieuw opkomen van het kwaad.
Emblem-ringen
Deze ringen zijn de kern van Engage en huizen ieder een personage uit de Fire Emblem-historie. Denk aan bekende gezichten als Marth, Ike en Byleth van de laatste game. Maar ook ik als fan herkende zeker niet alle personages die op me afgegooid werden. Allen zijn te koppelen aan de personage en delen zo hun krachten op het slagveld, wat erg interessant kan zijn. Zo kan het simpelweg een extra zwaardslag zijn, maar de twee kunnen ook samensmelten om zo nog krachtiger te zijn en een bijzonder actie, uniek aan jouw Emblem, uit te voeren. Dit kan krachtige aanval zijn waarbij iedereen om je heen mee doet, maar ook een aantal pijlen schieten van een boog over gigantische afstand of iedereen healen ten koste van de hp van de magier. Deze aanvallen zijn zo krachtig, dat je ze dus maar één keer kunt gebruiken, tenzij je jouw personage naar een glimmende tegel toebrengt waar deze hernieuwt kunnen worden.
IJzersterke kern
Maar ook zonder de Emblem-ringen staat de combat als een huis. De trouwe wapendriehoek waarbij een zwaard wint van een bijl, een bijl wint van een lans en een lans weer van een zwaard houdt de gevechten tactisch. Maar ook dien je rekening te houden met de omgeving die extra bescherming kan geven of de beweging juist kan hinderen. Oh en breng wat boogschutters voor al die vliegende vijanden en je problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Deze gameplay core is ijzersterk en draagt Fire Emblem Enage waar het standaard verhaal met (voornamelijk) twee dimensionale personages dat zeker niet altijd kan.
Conclusie
Fire Emblem Engage voelt wat minder bijzonder dan Three Houses ervoor, maar pakt terug naar de kern van wat deze games zo sterk maakt. De Emblem-ringen en hun strijders voelt een beetje fan servicey, maar geeft wel een interessante nieuwe hook voor je gevechten. Deze kern is ijzersterk en draagt de game in een uitstekende tactische RPG.
Sander Noordijk
