Onlangs schreef ik al in de review van Mega Man Zero Collection dat Capcom de laatste tijd goed bezig was met hun klassieke franchises. Eén van de hoogtepuntjes van de laatste jaren moet toch wel de Resident Evil 2 remake zijn geweest. Waar ik door de jaren heen wel eens een game uit de horror-franchise heb gespeeld, was ik niet per se een grote fan van de serie. De Resident Evil 2 remake wist dit te veranderen voor mij en ik kon dan ook niet wachten op de remake van 3.
Actievoller
Eén van de redenen waarom ik bij de aankondiging meteen zin had in deze remake kwam doordat het geheel er actievoller uitzag in de eerste beelden en je niet op vrijwel ieder moment de underdog was, maar ook kon terugvechten. Dat is ook zeker het geval in het eindproduct, maar deze andere focus heeft er jammer genoeg ook voor gezorgd dat er amper nog puzzels aanwezig zijn. Het origineel is vooral langs mij heen gegaan en door de jaren heen heb ik vrijwel niets meegekregen van het origineel. Normaal gesproken ben ik meer van de actiegerichte games, maar de puzzels waarbij je af en toe pas na een flinke tijd het juiste voorwerp hebt, zijn typerend en helpen bij de beklemmende atmosfeer van de game. Het hogere gehalte actie is ook zeker nodig, want het blijft qua vijanden niet alleen bij de zombies.
Nemesis
Op de cover pronkt hoofdpersoon Jill samen met de imposante Nemesis, die er samen met de rest van de cast en de game een flinke visuele upgrade heeft gekregen. Dit alles dankzij de RE Engine die ook deze keer weer voor prachtige graphics zorgt. Maar hoe eng de vernieuwde Nemesis er wel niet uitziet, hem als grote vijand vond ik een stuk minder interessant. Mr X uit Resident Evil 2 zag er misschien dan wel minder eng uit met zijn menselijke gezicht, hoedje en regenjas, maar zijn acties voelden een stuk natuurlijker aan. Hij kon voor mijn gevoel uit het niets opduiken en je achterna zitten, terwijl Nemesis voorgeprogrammeerd aanvoelt. Het is filmischer, maar het haalt de spanning weg. Dat gezegd hebbende: de andere nieuwe vijanden wisten mij een stuk zenuwachtiger te maken. Met name de pad-achtige monsters in het riool, die je met één hap kunnen opeten, lieten mij constant alert zijn.
Kort
De vergelijking met het vorige deel gaat nog verder, want Resident Evil 3 is kort, heel erg kort. Waar Resident Evil 2 nog verschillende campaigns had met twee verschillende personages, waardoor je het gehele verhaal te zien kreeg door andere gebieden te verkennen en nieuwe plotpunten, is dit bij de remake van 3 niet het geval. Er zijn nieuwe speelbare segmenten met Carlos toegevoegd aan de remake, maar zowel de stukken met Jill als Carlos zitten in één verhaallijn gepropt die je in maximaal 5 uur kan uitspelen. Hierna kan je nog trophies en achievements verdienen door de game op bepaalde manieren uit te spelen en er zijn unlockables. Leuk voor speedrunners, of gamers die een speciale run willen doen zonder te saven of kistjes te gebruiken, maar voor de casual gamer die gewoon van een horrorgame houdt een stuk minder interessant. Om dit tegen te gaan is er ook nog een gloednieuwe multiplayer mode toegevoegd.
Resistance
De Resistance modus werd in eerste instantie als een standalone game aangekondigd, maar bleek uiteindelijk toch de multiplayer modus voor Resident Evil 3 te zijn. Hierin proberen vier spelers te ontsnappen, terwijl één speler de Mastermind is en ervoor moet zorgen dat het team niet levend ontsnapt. De manier waarop dit gedaan wordt, is iets wat ik nog niet eerder in een multiplayer game heb gezien. Je loopt in eerste instantie namelijk niet zelf rond, maar ziet de map via verschillende camera’s waar je tussen kan wisselen om vervolgens zombies, vallen en ander gespuis neer te zetten. Het klinkt op papier heel cool en de tutorial legt alles goed uit, maar de daadwerkelijke gameplay van Resistance wist mij op geen enkel moment te pakken. Dit komt vooral door de besturing die bij zowel Mastermind als Survivor klungelig aanvoelt. Zonde, want dit is juist de manier waarop een Resident Evil multiplayer zou kunnen werken.
Conclusie
Waar de Resident Evil 2 Remake mij af en toe op het puntje van mijn stoel kreeg en ervoor zorgde dat ik meerdere keren niet op de meest mannelijke manier gilde, was dit bij Resident Evil 3 niet het geval. De actievollere gameplay vond ik gaaf en ook hier zien de graphics er weer prachtig uit, maar het gebrek aan puzzels en nodige spanning deed het mij laten aanvoelen als een stap terug na de sublieme Resident Evil 2 remake.
Resident Evil 3 Remake is nu beschikbaar voor de PlayStation 4, Xbox One en PC. Voor deze review is de PlayStation 4-versie gebruikt.