Review: The Quarry

The QuarrySommige studio’s doen van alles en nog wat, waar anderen zich helemaal vast bijten in één bepaald type game. Supermassive doet al sinds Until Dawn, wat in 2015 voor PS4 verscheen, hetzelfde trucje, zij het steeds iets meer verfijnd. Met The Quarry levert de Engelse studio voor het eerst een game die echt voelt als de spirituele opvolger die we al een tijdje zoeken.

Belangrijk om te weten is dat The Quarry geen onderdeel is van de Dark Pictures Anthology; het achtluik aan kleinere titels in dezelfde stijl, die Supermassive sinds 2019 uitbrengt. Deze serie telt inmiddels vier delen, waar in augustus the Devil In Me aan toegevoegd wordt. The Quarry is dus een losstaand avontuur, wat niet vast zit aan de pasvorm van de miniserie en echt zijn eigen stempel kan drukken. Het resultaat is een game die echt weer als een lekkere goedkope horrorfilm voelt, waar jouw keuzes verschil maken en met lichte gameplay waarbij je toch nog altijd moet opletten.

Zomerkamp

Ditmaal treffen we een groep tieners die net hun shift van twee maanden in een zomerkamp erop hebben zitten. Direct voelt dit aan als Amerikaanse horrorfilms in het rijtje van Friday the 13th, Cabin Fever en meer. Broody tieners, met romances, die noodgedwongen nog één extra avond moeten partyen – het komt je vast bekend voor. Wanneer de stront de ventilator raakt is het dus aan jou om ervoor te zorgen wie het ochtendgloren weet te halen. Zoals bij Until Dawn zorgen jouw keuzes ervoor dat iedereen het kan overleven of helemaal niemand. Dit maakt ook op direct dat The Quarry enorm herspeelbaar is om zo ieder mogelijk scenario uit te proberen.

What doesn’t kill you makes you stronger

En die ventilator is er na een wat trage opstart al gauw niet best meer aan toe, want het gevaar (ik ga niets spoilen, ervaar het zelf!) voelde zeker door de beperkte vrijheid daadwerkelijk als een dreiging. Door slim in te spelen op de krachten van de PS5 – zoals de fantastische haptic feedback – voelden momenten waar je met ingehouden adem in de kast staat, wachtende tot het gevaar voorbij is, extra intens: een diepe hartslag die je door je vingers voelt gaan bracht me er helemaal in. Hoe dan ook is dat niet moeilijk als je bedenkt hoe prachtig deze game eruitziet en dan met name zijn personages. Zoals we inmiddels van Supermassive gewend zijn, huren ze bekende acteurs in en laten die volledig scannen, waardoor je hyperrealistische personages krijgt. Herkenbare gezichten zoals Ariel Winter (Modern Family), Justice Smith (Jurassic World), David Arquette (Scream) en Lin Shaye (Insidous) om maar paar te noemen, zorgen ervoor dat het geheel nog filmischer overkomt met sterk acteerwerk.

Iets klopt niet

Wel maken de extreem knappe graphics dat het brein de volledige Uncanny Valley afstruint op zoek naar wat er niet klopt. Monden lijken niet altijd te kloppen en trekken de illusie dan wat weg, al is daar zeker mee te leven. Hoeveel expressie er namelijk getoond kan worden, zoals het naar voren duwen van de onderlip bij het peinzen of een subtiele frons en opgeheven wenkbrauw wanneer een verhaal niet geloofd wordt. De wereld zelf lijkt degelijke aandacht ook te hebben gekregen enkel zijn het effecten als spetterend water echt onvergeeflijk lelijk. De gameplay is licht zoals ik al zei, wat neerkomt op steeds binaire keuzes die allemaal vertakkende effecten hebben. Vaak werkt dit perfect, alleen waren er momenten waarop ik een keuze maakte om een goede reden en werd afgeschilderd als een monster toen het mis ging. Mocht iemand de nacht niet overleven, dan is het nu nieuw dat je een leven kunt spenderen om het opnieuw te proberen. Dit kan in sommige gevallen betekenen dat je een heel chapter aan voortgang verliest, maar soms ook dat je een tweede shot krijgt in de spannende achtervolging.

Conclusie

The Quarry is een veel meer dan een heerlijk tussendoortje; het voelt als de spirituele opvolger voor Until Dawn die we al zo lang zoeken. De game oogt prachtig en kent goede acteurs die allen leveren waar ze voor betaald worden. Ik vermaakte me goed met het verhaal en de wendingen die het nam, al waren sommige zaken een beetje op de neus. Mijn keuzes maken daadwerkelijk veel verschil en ik vond het dan ook gaaf om terug te gaan om te zien hoe zaken uitpakten wanneer ik andere wegen bewandelde. The Quarry is excellent met kleine minpuntjes, waardoor mijn honger is gewekt voor wat er nog komen gaat zodra the Dark Pictures Anthology weer verdergaat.

Sander Noordijk

The Quarry