Zelfportretten zijn er in heel veel soorten. Van een platte selfie tot een kunstzinnig portret. Het werk van Anna Di Prospero valt duidelijk in de laatste categorie.
Op haar foto’s gaat ze de dialoog aan met de grote stad. De kunstenaar is te zien op elke foto, maar is niet altijd het middelpunt. De omgeving is minstens zo belangrijk. Dat blijkt ook wel als je ziet dat de locaties niet zomaar zijn gekozen, maar dat er werk te zien is van wereldberoemde architecten als Frank Gehry en Santiago Calatrava.
Combinatie
Tussen al die architectonische pracht zie je het lichaam van Anna Di Prospero. Het is dan ook de combinatie van die twee die de foto’s zo mooi maakt. Vooral degenen waarop de fotograaf (of de geportretteerde) zich uit lijkt te kleden hebben een bijzondere spanning.
