Cayce Zavaglia omschrijft zichzelf als een schilder, alleen gebruikt ze geen verf. Ze borduurt haar portretten. Door de draden in verschillende richtingen te laten lopen, geeft ze diepte aan haar kunstwerken.
In het werk is dus, in tegenstelling tot regulier borduurwerk, heel veel dynamiek te vinden. Je zou de draden zelfs kunnen vergelijken met de expressieve kwaststreken van een kunstschilder. De details in het werk van Zavaglia zijn verbluffend accuraat. Wat ook opvat bij deze werken is de achterkant van de portretten. Deze zijn bijna net zo interessant als de voorkant.
