Het is de laatste dag van het jaar, waardoor het weekend al in het nieuwe jaar valt. Voor ons een reden om voor de laatste keer terug te blikken op muziekjaar 2021. Dat doen we door onze favoriete albums van het afgelopen jaar met je te delen. We vinden het te lastig om van de lijst een top 10 te maken. Daarom is het overzicht in een willekeurige volgorde. Geniet van de muziek.
Turnstile – GLOW ON
Turnstile verraste ons dit jaar met een energiek album vol spannende hardcore. Een genre dat al lang bestaat, en waar we graag naar luisteren, krijgt een frisse update zonder concessies te doen. Het doet ons regelmatig denken aan de melodieuze uitstap die hardlegende Ray Cappo maakte toen hij de band Shelter begon.
Arooj Aftab – Vulture Prince
Als je de omschrijvingen leest van het album Vulture Prince van Arooj Aftab zou het zomaar als moeilijk en pretentieus kunnen worden weggezet: eeuwenoude sufi-gedichten in het Urdu begeleid door een muzikale mix van ambient, klassiek en jazz. Wie het album luistert, zal echter direct worden gegrepen door de schoonheid. De muziek van Arooj Aftab weet diepe emoties te raken zonder dat we maar ook een letter verstaan van wat ze zingt.
The Weather Station – Ignorance
Het album dat we het meest hebben geluisterd in 2021 is deze van The Weather Station. De band is een project van zangeres en componist Tamara Lindeman. De muziek is kalm en ingetogen, maar is tegelijkertijd rijk aan prachtige arrangementen en teksten die echt ergens over gaan.
Low – HEY WHAT
Low draait als band al 27 jaar mee en HEY WHAT is hun 13de album. Ondanks de leeftijd is Low in topvorm. Double Negative uit 2018 was geniaal goed en HEY WHAT lijkt daar nog een schepje bovenop te doen. De basis bestaat uit prachtige liedjes waar de band vervolgens een dikke laag distortion overheen heeft gegooid. Een van de geniaalste muzikale vondsten dit jaar is de overgang tussen de nummers White Horses en I Can Wait.
C. Tangana – El Madrileño
Op El Madrileño vindt voormalig rapper C. Tangana de klassieke Spaanse popmuziek opnieuw uit. Net als Rosalía gebruikt hij typisch Spaanse elementen om iets te maken van zowel hedendaags als tijdloos klinkt. Mooi is dat er de oude generatie ook aanwezig op dit album. Zo hoor je gastbijdragen van onder andere José Feliciano, Gipsy Kings en Eliades Ochoa.
Dry Cleaning – New Long Leg
Dry Cleaning uit Londen is een van de vele bands uit het VK dat postpunk en artrock nieuw leven inblaast. Wat de muziek van Dry Cleaning zo bijzonder maakt, is de combinatie van de muziek en de voorgedragen teksten door Florence Shaw. Dit maakt het geheel uniek.
Mdou Moctar – Afrique Victim
Bezwerende desert blues uit Niger. Mahamadou Souleymane is een van de interessantste gitaristen van dit moment. Niet voor niets is zijn bijnaam de Hendrix van de Sahara.
Floating Points, Pharoah Sanders & London Symphony Orchestra – Promises
Op het project Promises komen genres als jazz, electronica en klassiek op prachtige wijze bijeen. De sfeervolle composities van Floating Points en de saxofoonpartijen van jazzlegende Pharoah Sanders passen perfect bij elkaar.
Little Simz – Sometimes I Might Be Introvert
Ik merk dat ik in 2021 steeds minder naar hiphop ben gaan luisteren. De enorm gehypte albums van bijvoorbeeld Kanye West of Drake konden maar deels boeien. Verder klonken er te veel beats die op elkaar lijken, waren te vaak teksten dom, saai, vrouwonvriendelijk of geweld verheerlijkend. Dat het ook anders laat Little Simz horen. Op haar album combineert ze een interessante muzikale productie met veel liefde voor soul en jazz en met teksten die echt ergens over gaan.