Recensie: Jack Reacher

jack reacher1

Jack Reacher is de verfilming van het boek One Shot, van Lee Child (Jim Grant) uit 2005. Sinds het laatste deel van de Mission: Impossible serie; Ghost Protocol, is dit de nieuwste actief film van Tom Cruise. Tussendoor maakte hij de rock comedy Rock of Ages, waarin hij een rocklegende speelt. Naast de vertolker van de hoofdrol in Jack Reacher is Cruise ook producent van deze spionage/actie film.

De film begint onheilspellend. We volgen een persoon van dichtbij, maar zien zijn gezicht niet. Het is duidelijk dat hij bezig is met het voorbereiden van een aanslag. (wat hij precies van plan is, is uiteraard op dat moment voor de kijker nog niet duidelijk). De eerste 10 minuten van de film wordt er niet gesproken. Alleen door de beelden en muziek, krijgen we een idee van het verhaal. De persoon die we volgen blijkt een koelbloedige scherpschutter te zijn, die zonder aarzelen 5 mensen doodt. We zien de actie van dichtbij, door het vizier van de schutter. Vervolgens zijn we kort zijn gezicht en vertrekt hij. De eerste woorden worden pas gesproken, wanneer de rechercheur op de plaats delict arriveert. Hij brengt vervolgens verslag uit bij de officier van Justitie en al snel wordt er een verdachte in hechtenis genomen. De verdachte is een ex-militair, die zich op het zwijgrecht berust. Zijn enige reactie is; ‘Get Jack Reacher’.

Jack Reacher is ook een ex-militair die jaren gediend heeft bij de militaire recherche. Hij staat bekend als briljant rechercheur en heeft alle mogelijke militaire training gehad. Een mooie quote uit de film geeft aan wat voor type soldaat hij is; ‘you don’t find this guy, unless he wants to be found’. Tot hij ineens het kantoor van de Officier van Justitie binnen komt stappen. Nét terwijl de eerder genoemde rechercheur verslag komt doen.

Vanaf dit moment raakt Jack bij het onderzoek betrokken. Hij wordt zelfs ‘lead investigator’ van de advocate van de verdachte. (saillant detail; zij is de dochter van de OvJ) Ondanks dat Jack een geschiedenis heeft met de verdachte, hij onderzocht een eerdere misstap van hem in het leger, moet hij de zaak objectief bekijken. Hij gaat op onderzoek uit en komt er al snel achter dat er nogal wat haken en ogen aan de zaak zitten. Ondertussen raakt hij ‘per ongeluk’ in de nodige problemen én moet hij het vertrouwen van de advocate zien te winnen.

In de hierop volgende achtbaan van actiescènes en interessante dialogen, zien we hoe Jack de strijd aan gaat met corruptie, de tijdsdruk én het feit dat zijn vaardigheden wat ‘roestig’ zijn geworden.

Wat mij opviel:
-Het blijft mij intrigeren dat Tom Cruise in de scènes waar hij tussen het ‘gewone volk’ loopt, altijd redelijk lang lijkt. Terwijl we weten dat hij maar 1,72 m lang is. Ook in de actiescènes is hij niet echt kleiner dan zijn tegenstanders.
-Jack Reacher is natuurlijk een uitmuntend soldaat en bijzonder moeilijk te pakken te krijgen, maar hij lijkt me geen helderziende. Daarom vind ik dat het hem op sommige momenten in de film nét iets te makkelijk af gaat. Wanneer een getuige bijvoorbeeld spreekt over ‘the’ autoparts store. Moet dat volgens hem betekenen dat dit gaat over de grootste of belangrijkste auto-onderdelenwinkel in de stad. Terwijl er natuurlijk tientallen van dat soort winkels zijn. Door de film heen doet hij een paar keer dergelijke aannamen, die er voor zorgen dat hij een wel erg superieure held lijkt.

Ik vond Jack Reacher een vermakelijke, goed gemaakte actie film. Tom Cruise is een goede keus voor de hoofdrol, omdat toch altijd iets mysterieus heeft. Dit past goed bij het karakter van Jack Reacher. De actiescenes zaten goed in elkaar en waren meestal behoorlijk geloofwaardig. Het enige minpuntje voor mij is het gemak waarmee Jack de aanwijzingen die op zijn pad komen volgt en zo binnen mum van tijd achter de waarheid komt.

Recensie: Teun Backer