Telltale Games heeft de afgelopen jaren geprobeerd een oud genre uit zijn as te laten herrijzen, de point and click adventure. Na een goede poging met de klassieke helden Sam & Max, kwamen zij met Back to the Future en zelfs Jurassic Park.
Maar grote wereldwijde successen werden deze games helaas niet. Hun nieuwste game The Walking Dead is een heel ander verhaal. Met The Walking Dead is het hen gelukt om een meesterwerk uit te brengen. De game stond tenslotte niet voor niets op de tweede plek, in mijn top 10 games van 2012!
Episodic gaming?
Voor ik daadwerkelijk aan de recensie van The Walking Dead begin, is een uitleg vooraf noodzakelijk. The Walking Dead is namelijk niet in één geheel uitgekomen, maar in vijf kleine (goedkope) delen, genaamd episodes. Telltale Games zette in juli vorig jaar de eerste episode online, om vervolgens grofweg iedere maand een nieuwe op internet te zetten. In november kwam de vijfde en laatste episode van dit “seizoen” uit. Door het overweldigende succes van het eerste seizoen, heeft Telltale Games al aangekondigd dat er sowieso een tweede aankomt.
Een graphic novel spelen
The Walking Dead is niet gebaseerd op de tv-serie van AMC, die op dit moment veel kijkcijfers trekt, maar op de originele graphic novels van Robert Kirkman. Dit is al meteen terug te zien aan het uiterlijk van de game. Elke episode lijkt getekend als een stripboek en dit zorgt voor een unieke setting en sfeer. De stripboeken, staan bekend om de ranzige beelden. Ook in de game versie van The Walking Dead, zitten beelden die niet bepaald voor mensen met een zwakke maag zijn.
Als we kennis maken met hoofdpersoon Lee Everett zit hij op de achterbank van een politiewagen, op weg naar de gevangenis. Al snel komen de eerste zombies tevoorschijn en moet Lee vluchten voor zijn leven. Tijdens zijn vlucht maakt hij kennis met de negenjarige Clementine. Lee neemt de zorg van het meisje op zich en gaat samen met haar op zoek naar een veilige plek. Het duurt niet lang voordat Lee en Clementine een groep met overlevenden tegenkomen en zich bij hen aansluiten. Wat volgt is een aangrijpend verhaal, waarin zorgen voor elkaar en vertrouwen centraal staan. Want in deze post-apocalyptische wereld, zijn de zombies nog niet eens het grootste gevaar..
Bij de strot
Geen enkele game heeft mij de laatste jaren zo bij de strot weten te grijpen als The Walking Dead. Kijk ook niet vreemd op, als je tijdens het spelen, een brok in je keel krijgt of tranen voelt opwellen. Telltale Games wilt spelers emotioneren en shockeren, en daar zijn ze met vlag en wimpel in geslaagd!
Al meteen in de eerste aflevering wordt de band tussen Lee en Clementine erg goed neergezet. Lee bekommert zich echt om het kleine meisje, en zijn vadergevoelens worden met de episode steeds sterker. Hij zal er koste wat kost voor zorgen dat Clementine veilig is, en dat betekend soms dat hij andere mensen teleur moet stellen of moet liegen. Wat ook zeker mee heeft geholpen aan de emotionele ervaring, is de geweldige voice acting. De personages, die je tijdens de overlevingstocht tegenkomt, zijn realistisch en weten emoties perfect neer te zetten. Je leeft echt met de karakters mee.
Keuzes
De vijf afleveringen van The Walking Dead draaien allemaal om het maken van keuzes. Tijdens het verhaal zijn er momenten, waarop je belangrijke keuzes moet maken. Deze keuzes kunnen betrekking hebben tot Lee en Clementine, de hele groep, welk wapen je oppakt etc. Dit systeem zorgt ervoor dat iedere speler zijn eigen verhaal creëert. Want de keuzes die je maakt, neem je mee naar alle vijf de delen.
Dit zijn geen beslissingen als in de Mass Effect-serie, waar je een duidelijk ‘Goed” en een ‘Kwaadaardig’ antwoord hebt. Geen enkele keuze in The Walking Dead is makkelijk te maken. Je moet altijd wel iemand teleur stellen. Zelfs wanneer je denkt de juiste keuze te hebben gemaakt, kan dit later alsnog tegen je gaan werken. Iedere beslissing die je maakt kan grote consequenties hebben voor het verloop van het verhaal en de gezondheid van personages. Het kan zomaar zijn dat bepaalde personages bij jou sterven, terwijl die bij een andere speler nog wel in het verhaal zitten.
Een voorbeeld van zo’n moeilijke keuze die je moet maken, vindt plaats bij een motel. Lee moet voedsel verdelen onder de groep overlevenden. Het probleem is dat je niet genoeg voedsel hebt voor iedereen. Aan de speler de beslissing, wie wel te eten krijgt en wie met een lege maag blijft zitten. Help je ‘redneck’ Kenny en zijn familie, die jou en Clementine mee wilt nemen op zijn boot. Of geef je het eten toch liever aan de persoon die jouw duistere geheim weet. Hierbij dacht ik een logische keuze te hebben gemaakt. Maar een paar episodes later keerde iemand zich tegen mij, omdat ik diegene geen eten had gegeven.
Het maken van deze keuzes wordt de speler nog lastiger gemaakt. Bij sommige gesprekken loopt er een timer leeg, waarbinnen je een keuze hebt moeten maken. Een leuk extraatje: Aan het einde van iedere episode krijg je nog te zien, wat de keuzes van andere spelers waren. Deze statistieken laten duidelijk zien dat iedere gamer zijn verhaal anders kan lopen.
Gameplay
In eerste instantie is The Walking Dead een point and click game. Je character staat stil en je bent vrij om op objecten te klikken, waarna Lee er naar toe loopt en er iets mee doet. Wat speciaal is aan de Telltale point and click games, is dat de speler ook de vrijheid heeft om vrij rond te lopen. Zoals het hoort bij point and click games, zitten er in The Walking Dead ook de nodige puzzels. Deze zullen je nooit al te lang ophouden, want erg moeilijk zijn deze puzzels niet te noemen. Ze breken het verhaal niet op en zijn netjes in het verhaal verwerkt, iets waar andere games nog iets van kunnen leren!
Waar The Walking Dead zich van anderen games in het genre onderscheid, zijn de Quick Time Events (QTE). Tijdens de actie gerichte segmenten (en dit zijn er heel wat), is het aan de speler om zo snel mogelijk op de knoppen te drukken. Deze momenten zijn goed getimed, spannend en zijn er niet zomaar in gepropt, zoals dat bij vele andere games van tegenwoordig wel het geval is. In de latere episodes komen er zelfs segmenten in, waarbij de speler zelf moet schieten.
Technische problemen
Hoe gaaf en meeslepend het verhaal ook is, toch heeft The Walking Dead zijn mankementen. En deze liggen helaas allemaal in het technische gedeelte. Zo zitten er aardig wat bugs in de game. Ik heb in de tweede episode een stuk keer op keer opnieuw moeten doen, omdat een gespreksvenster niet in beeld kwam. En na een zoektocht op internet kwam ik achter de oplossing om verder te komen.
In een game die volledig draait om het maken van keuzes is het erg zonde dat hier één van de grootste problemen ligt. Zodra je een keuze hebt gemaakt blijft het beeld steeds een paar tellen hangen. Dit zorgt ervoor dat je op deze momenten toch even uit het verhaal wordt gerukt, en laat dat nou juist niet de bedoeling zijn.
Conclusie
Telltale Games heeft met The Walking Dead, een oud genre weer nieuw leven ingeblazen. Het heeft een prachtig verhaal, dat door menig gamer niet snel vergeten zal worden. Zo hier en daar zijn er helaas wel wat technische mankementjes, waardoor deze game niet de eerste plek heeft gehaald in mijn Top 10 van 2012. Deze technische problemen zijn echter geen reden om deze geweldige game te ontwijken. Ik raad iedereen, die ook maar een beetje van een verhaal houdt, deze game te spelen!
Alle episodes van The Walking Dead zijn nu beschikbaar voor: PC, Xbox 360, Playstation 3 en iOS
Voor deze recensie is de Xbox360 versie gebruikt.
Recensie: Marc de Haas