Urenlang stoempen, harken, en het snot voor de ogen rijden tot je de man met de hamer tegenkomt. Dat is wat het je als profwielrenner fysiek kost. Maar wat heb je naast doorzettingsvermogen, een verbeten grimas op je gezicht en een racefiets nog meer aan verborgen kosten om goed voor de dag te komen in een koers?
Profrenners verdienen vaak een aardige boterham, de meeste hebben zeker niets te klagen. Maar daar staan natuurlijk wel een aantal kosten tegenover. De meeste liggen voor de hand, zoals trainings- en koersfietsen, wielerkleding, schoenen, helm, zonnebril, handschoentjes, fietscomputer en bidons.
En aangezien er zo hard getraind en gekoerst wordt gaat er links en rechts regelmatig een onderdeel naar z’n grootje. Dus er zijn altijd voldoende cassettes (setje kettingwielen op het achterwiel waarover de ketting loopt en die het verzet meebepalen), zadels, derailleurs, pedalen, wielen, kettingen, remschijven en dat soort zaken op voorraad. En dat is alleen nog maar het materiaal.
Op een koffiemolentje bergop
Je traint vaak en veel. Maar serieus bergop kan misschien deels in Limburg, maar meestal worden trainings- en vooral hoogtestages afgewerkt in het buitenland. Dat is dus veel reizen – met je materiaal – plus accommodatie.
Verzekeringen
Je zit vaak op de weg, al dan niet met je vers geschoren benen op de fiets, dus je moet ervoor zorgen dat je verzekeringen goed op orde zijn. Denk onder andere aan een ziektekostenverzekering, reisverzekering, aansprakelijkheidsverzekering en diefstalverzekering. En niet alleen de racefietsen zijn verzekerd, ook voor de mountainbike en gewone boodschappenfiets kun je een fietsverzekering afsluiten en soms vallen ze gewoon onder de inboedelverzekering. Zo kun je bijvoorbeeld bij onlineverzekeraars een anti-diefstalverzekering afsluiten, of een anti-diefstalpakket aan je inboedelverzekering toevoegen waardoor je fiets(en) én fietsonderdelen meteen tegen diefstal verzekerd zijn. Je vindt daarover meer info hier.
Zonder licentie niet fietsen
Niks is zo lekker als heerlijk “wild” in de natuur fietsen, maar als je officieel aan koersen deel wil nemen moet je wel eerst een proflicentie aanschaffen. En die worden er ook niet echt goedkoper op.
De benen losgooien
Je kunt natuurlijk je eigen benen masseren, maar het werkt toch net iets beter als je dat door een professional laat doen.
Calorieën laden
Een renner verbrandt – afhankelijk van de persoon en inspanning natuurlijk – zo rond de 800 tot 1200 calorieën per uur. Op een koersdag kan dat dus met gemak oplopen tot 10.000 calorieën of zelfs meer. En dus moet je regelmatig en flink dooreten om dat aan te vullen. Gezonde sportvoeding, eiwitshakes, energierepen en -gelletjes, sportdranken, het is allemaal van belang om je lichaam in goede conditie te houden.
Team effort
Dit is natuurlijk een grove dwarsdoorsnede van de kosten die je maakt als profrenner. Het hangt ook een beetje af van het team waarvoor je rijdt. Die hebben ook allerlei specialisten in dienst die je met van alles kunnen helpen. Een beetje wielerploeg bestaat naast de renners ook uit een manager, ploegleiders, trainers, ploegdokters, verzorgers, soigneurs en mecaniciens. Zij kunnen je ook altijd veel uit handen nemen.
Lekke ketting
Je ziet het, het is al met al een behoorlijk kostenplaatje. Maar daar krijg je wel heel wat voor terug. En als je ondanks alles dan toch een keer een off-day hebt, dan zeg je gewoon dat je een lekke ketting had. Het alom gebruikte non-excuus voor als je eigenlijk geen reden hebt voor een slechte prestatie. Het zat er gewoon niet in.