De Tour de France is een van de zwaarste sportevenementen die je je kunt voorstellen, maar de Tour van nu is niets vergeleken met die van het begin van de vorige eeuw. Schrijver David Coventry neemt je in De Onzichtbare Mijl mee naar de loodzware Tour van 1928.
In dat jaar deed voor het eerst een ploeg met renners uit Australië en Nieuw-Zeeland mee. In het boek volg je een van de renners van die ploeg. David Coventry werkte in het filmarchief van Nieuw-Zeeland waar hij documenten over deze echt bestaande wielerploeg tegenkwam. Hij bedacht er een fictieve (en naamloze) renner bij liet deze op de fiets Frankrijk doorgaan.
Geitenpaadjes
Om dingen in perspectief te zien moet je bedenken dat de Ronde van Frankrijk toen veel langer was dan nu (5476 kilometer in 1928 tegenover 3358 in 2015). Bovendien was het materiaal primitiever en de regels strenger. Had je bijvoorbeeld onderweg pech aan je fiets, dan moest je die zelf repareren en mocht niemand je helpen. In het boek lees je over bergetappes in de Pyreneeën die al om middernacht van start gingen en waarbij de renners in het donker over geitenpaadjes, door de sneeuw, de cols bedwongen.
Heden ten dage is er een stevige discussie over het gebruik van doping in de Tour. In die van 1928 was er nog geen controle en als je het boek mag geloven waren de renners behoorlijk onder invloed. De hoofdpersoon uit het boek gebruikt in ieder geval stevig cocaïne, opium, efedrine en nog flink wat andere middelen. Na de rit gaan ’s avonds de flessen wijn op tafel.
Eerste Wereldoorlog
Het is daarom niet zo vreemd dat er flink wat hallucinaties de kop op steken. Je kruipt steeds dieper in het bedwelmde hoofd van de wielrenner en raakt daar al snel verdwaald tussen feit en fictie. Al snel is duidelijk dat hij flink wat traumatische bagage met zich meedraagt. Zo is de Eerste Wereldoorlog nog niet ver weg en lijkt het of de hoofdpersoon daar zelf heeft gevochten (of was het toch zijn broer?). Dan is er nog een mysterieuze vrouw die een band met de renner lijkt te hebben, een overleden zus en renners die wel of niet lijken te bestaan.
De Onzichtbare Mijl is een totaal ander boek over sport dan je gewend bent. Eerst voel je trots voor de held die deze helse klus klaart, maar langzaam zak je mee in een beerput vol drugs en hallucinaties. Indrukwekkende roman.