Je ziet het wel vaker: rockbands die elektronica toevoegen aan hun instrumentarium. Editors en Snow Patrol deden dat bijvoorbeeld onlangs. De Belgische band Rones heeft ook voor deze weg gekozen. Voorheen een stevige rockband, nu nog steeds een rockband, maar dan met een modern geluid.
Bij het beluisteren van dit titelloze album horen wij Rones de ene keer klinken als Depeche Mode, dan weer als eerder genoemde Editors (de gitaar in Break) en soms zelfs als Sisters of Mercy. Qua geluid is dit album dik in orde, dit komt onder andere door de mastering door ‘Big Bass’ Brian Gardner die eerder werkte met Nine Inch Nails en Queens of The Stone Age.
Geslaagde combinatie
Wat het album verder zo lekker maakt is de zeer donkere stem van zanger Lenn van Leeuwen en de laag gestemde bas van Ozan Bozdag. Je kunt bij elkaar opgeteld dus zeker spreken van een zeer geslaagde combinatie van toffe elementen. het album staat vol met nummers die het goed zouden doen op de radio, de alternatieve dansvloer en vooral de festivalweide. Rones toont met dit album aan mee te kunnen draaien met de betere Belgische bands.