Annie Clark, de vrouw achter St. Vincent, heeft een behoorlijke strot en kan aardig met een gitaar overweg. Daarbij ziet ze er ook nog eens heel bekoorlijk uit. Veel meer is er niet nodig om een stortvloed aan lovende kritiek over je heen te krijgen van (mannelijke) muziekrecensenten.
St. Vincent trapt af met enkele van haar sterkste nummers van haar laatste plaat Strange Mercy: Surgeon, Cheerleader en Chloe in the Afternoon. Ze geeft direct wat indrukwekkende gitaarsolo’s weg. Annie wordt mooi uitgelicht en is duidelijk de blikvanger van de band. De drummer en twee toetsenisten houden zich netjes op de achtergrond en laten Annie stralen.
De show doet ietwat geregisseerd aan, er wordt ook gefilmd, maar Annie herinnert ons eraan dat er bij livemuziek ook wel eens iets fout gaat. Haar gitaar is ontstemd wanneer ze Year of the Tiger inzet en ze begint gewoon opnieuw. Zo zitten er toch nog wat onverwachte momenten in de show. Wanneer er kort na elkaar twee dronken bezoekers van het podium verwijderd worden blijft St. Vincent stoïcijns verder spelen. En tijdens toegift Your Lips Are Red duikt ze zelf het publiek in om vervolgens lekker tegen haar gitaar aan te schoppen.
De set is zeer gevarieerd. Rustige, uitgeklede nummers zoals Champagne Year worden afgewisseld met ruige, gruizige punknummers met veel distortion. Een cover van The Pop Group komt voorbij, waarin St. Vincent laat zien dat ze ook stevig kan rocken. Een nummer als Cruel drijft weer meer op het aanstekelijke keyboarddeuntje. Annie vertelt dat ze net een nogal zwartgallige clip heeft opgenomen bij dit nummer.
De grote zaal van de Melkweg is misschien nog iets te ruim voor St. Vincent, maar met ieder optreden lijkt haar schare fans te groeien. Volgende keer is haar show wellicht weer uitverkocht. Op basis van deze avond zou dat volkomen terecht zijn
Recensie: Saskia Naafs
Foto’s: Erik Bremer