De aftrap van het Android seizoen wordt steevast gedaan door Samsung, wat al in januari zijn nieuwe toestellen aan de wereld toont. Het ultieme vlaggenschip, de Galaxy S21 Ultra is er dus al even, dus greep ik de kans om een blik te werpen op Samsung’s hele ecosysteem.
Laten we er geen doekjes om winden: als smartphone doet alles aan de Galaxy S21 Ultra zijn naam eer aan. Van de sublieme camera’s tot de fraaie metalen rails en het uiterst sterke top-of-the-line Gorrilla Glass Victus aan de voor- en achterzijde, waar de achterzijde met zijn matte frosted glass textuur ook nog eens grip geeft. Het 6,8 inch 4K AMOLED scherm is ongekend mooi en met een adaptieve refreshrate van 120 hz razendsnel. Ook niet de minste zijn dezelfde Snapdragon 888, welke later ook de OnePlus 9-serie en Xiaomi Mi11 sierden en de minimale 12GB aan RAM die we hier vinden. Kanttekening is dat voor de Europese markt ook Samsung’s eigen Exynos chip ingezet wordt, welke qua performance net onder de Snapdragon ligt – al hebben deze wel flinke stappen gezet over de laatste jaren.
Alles voelt premium
Al deze torenhoge specs zorgen ervoor dat alles aan dit toestel premium voelt. Neem bijvoorbeeld de haptics, die bijzonder fijne tikjes kunnen geven om die feel van een toetsenbord te simuleren. Een categorie op zichzelf, plaats ik de S21 Ultra hier zelfs nog boven OnePlus zijn laatste wapenfeiten en mijlen ver voor de concurrentie. Dit gevoel wordt ook versterkt door het flinke gewicht van 221 gram, waarmee de Galaxy S21 Ultra behoorlijk wat zwaarder is dan zijn concurrenten. Maar ook het ervaren van media op het prachtige scherm maakt direct duidelijk dat dit toestel van extreme kwaliteit is. Kleuren ogen intens, maar het scherm kan daarentegen ook bijzonder donker en licht worden gezet. Zwevende vensters, zodat een video doorspeelt terwijl je iets anders doet kan op dit toestel ook haast van het scherm afgeschoven worden waardoor het nooit in de weg zit. Ook mooi meegenomen is de ondersteuning voor S-Pen, welke natuurlijk aanvoelt om mee te schrijven – zelfs op een kleiner scherm als dit.
Camera heaven
Maar zeker op het vlak van de camera’s is Samsung wel de te kloppen partij dit jaar. Het lijkt alsof er wat teruggeschroefd is op de kwantiteit van camera’s om te focussen op de kwaliteit ervan. De gigantische 108MP hoofdcamera heeft een waanzinnig bereik om scherpe voorgronden en zacht, wazige achtergronden te creëren. Ik greep niet zo vaak naar de portretmodus als bij andere toestellen, simpelweg omdat de hoofdcamera dit al goed genoeg oppikt in de meeste foto’s. Daarbij schiet de S21 Ultra ook werkelijk fenomenaal in slecht licht en komt bijna op gelijke voet met Apple’s iPhone. Op momenten, zeker in goed daglicht, zijn de foto’s die overigens tot 8K resolutie gaan (evenals de video met 24fps, waar 4K 30 en 60 fps aan kan), ijzersterk met groot detail en mooie kleuren. De 12 MP groothoek vervormt weinig op de randen, al is het wisselen met de hoofdsensor wel echt voelbaar wanneer je naadloos van 0,6 naar 10x probeert zoomen. Dit laatste gebeurt door de 10 MP telelens welke tot 3x optisch zoomt, maar de rest digitaal oppakt. Dat laatste gebeurt ook met wat vorig jaar een dergelijke feature was dat het achterop het toestel geschreven werd; het is technisch gezien mogelijk om tot 100x in te zoomen – en de resultaten zijn, zoals te verwachten niet vlekkeloos, maar zoals je met de foto van de kat in de steeg kunt zien is tot ongeveer 30x nog vrij goed.
Samsung quirks
Toch zijn er ook wel puntjes aan te merken op de Samsung Galaxy S21 Ultra, te beginnen met de keuze om Apple te volgen op het groene vlak. In de doos vind je enkel nog een kabel en de telefoon, geen powerbrick, bumper of headphones, welke andere concurrenten nog wel meeleveren. De gedachte erachter is minder verspilling, vervoerskosten en daarmee impact op het milieu, maar op mij komt het eerder over als een mooie besparing voor de Koreanen. Het heeft daarnaast ook impact op de ervaring, gezien ik het vrijwel niet voor elkaar kreeg met een flinke collectie aan snelle en gewone laders om een degelijke oplaadsnelheid te vinden. Ook draadloos op mijn twee OnePlus chargers druppelden de procentjes binnen en was mijn recordsnelheid opladen van de 5000 mAh batterij anderhalf uur – en dat is in 2021 al lang niet meer snel. Het feit dat dit draadloos (en omgekeerd) laden kan is mooi meegenomen, maar het blijft een feit.
Software
Daarbij is Samsung’s software niet mijn meest geliefde versie, vooral door dat het eigen services promoot ten faveure van wat al goed werkt op standaard Android. Een eigen galerij app zijn we gewend, maar Samsung heeft zijn eigen Store, Nieuwsberichten app, Game Launcher, app voor Notities en natuurlijk assistent in de vorm van Bixby. Dit is allemaal minder intrusive dan het was, maar toch zeker een ding dat verwarring kan veroorzaken bij nieuwe gebruikers. Het gevolg is dat ik best wat tijd kwijt was aan het opzetten van de telefoon zoals ik hem graag zie. Maar ook afwijkende zaken als dat knoppen in de system tray bovenin compleet kunnen veranderen wanneer ze in- of uitgeschakeld zijn (zoals het forceren van de portrait mode van je scherm), waardoor dit gewenning nodig heeft. Toch is zeker niet alles slecht want met name de camera profiteert van de vele software-foefjes zoals de Director mode waarbij je alle camera’s tegelijk geactiveerd ziet. Of de Single Take welke aan de hand van een video op basis van de AI een aantal voorstellen doet van verschillende foto’s. Zeker als vader van twee overactieve jonge dames en vele dieren was dit een geliefde feature.
Galaxy Buds Pro
Maar zoals ik zei dook ik in het volledige ecosysteem wat Samsung te bieden heeft en kwam hier niet ontevreden uit. Als fan van draadloze earbuds was ik te spreken over de Samsung Galaxy Buds Pro, welke alleen al qua design eruit springen. Het vierkante doosje sowieso, maar ook de buds welke een softtip kennen en qua design op een druppel lijken. Uniek is het zeker, maar hierdoor hadden de buds in mijn oren (en dit verschilt per gebruiker natuurlijk) wel de neiging om uit mijn oren te zakken en losser te zitten. De grote touchpad aan de zijkant drukte ik dan ook geregeld in wanneer ik deze wilde terug duwen, wat tegenviel. Het geluid echter is top notch. Niet alleen sluiten de buds perfect af en kennen ze zeer goede actieve noise cancelling, zonder je oren zeer te doen, ook de tonen uit de kleine buds bleken uitstekend. Evenals de stevige batterij duur die ik dankzij de wireless charging ook onderweg bij kon houden vanaf de telefoon zelf.
Samsung Galaxy Watch 3 en Smart Tag
Iets waarvan ik niet echt wist hoeveel ik dit miste bleek Samsung’s smart watch, welke vele malen completer is dan anderen in zijn soort. Zo kent het volle integratie met het toestel en kon ik mijn volledige berichten, inclusief afbeelden op het horloge bekijken en met slimme, automatisch gegenereerde antwoorden reageren. Maar ook de mogelijkheid om de telefoon te beantwoorden over de prima klinkende speaker en microfoon (werkelijk waar), had ik vooraf zeker niet verwacht. Daarbij meet de Galaxy Watch 3 je hartslag, zuurstof in het bloed, stress niveaus en slaap, waar ik daadwerkelijk nuttig inzicht in mijn nachten vond. Wakker worden en nog steeds moe zijn? Op een enkele nacht bleek mijn deep sleep staat slechts enkele minuten zijn, waardoor ik wel lang sliep, maar nergens echt goed – het genot van kinderen, I guess. Het is verfrissend om dit soort inzichten te krijgen en al helemaal wanneer je ook nog eens van de uitgebreide fitness opties gebruik zou maken. Minder is dat de makkelijk verwisselbare facewatches (het uiterlijk van de horloge plaat) enkel via de Galaxy Store te verkrijgen waren en voornamelijk tegen betaling. Maar het zwakste punt met de Galaxy Watch 3 bleek zijn batterij duur, welke al voor het einde van de tweede dag volledig op bleek en met de draadloze lader moeizaam vol loopt. Ja, het horloge doet veel meer dan zijn soortgenoten, maar anderen komen zeker energie bewuster over.
Wel is het ontzettend handig om vanaf je telefoon een signaal af te laten gaan op je telefoon wanneer je deze niet kunt vinden. Voor alle andere zaken die je kunt kwijt raken is er ook nog de Samsung Galaxy Smart Tag, welke je bevestigd via een sleutelring aan een tas, je auto sleutels of make-up tasje. Gemakkelijk op te zetten, kun je vanaf dezelfde Samsung Wearables app waar je de buds en het horloge in beheert de Tag een luide toon laten produceren om het vermiste voorwerp weer terug te vinden. Simpel, maar handig.
Conclusie
Niet alleen is de Samsung Galaxy S21 Ultra echt het Ultra zware vlaggenschip wat zijn naam doet voorkomen, het is daarbij ook een van de fijnste toestellen die ik dit jaar in handen kreeg. Alles voelt premium, de camera’s en bouwkwaliteit zijn subliem en het scherm fenomenaal. De software zal niet voor iedereen even gemakkelijk zijn, al heeft Samsung zijn eigen vingerafdruk al een stukje teruggedraaid. Maar ook het hele ecoysteem gooit hoge ogen. Zo is het geluid van de Galaxy Buds Pro uitstekend, compleet met excellente noise cancellation, al kwamen de buds wel los in mijn oren. De Galaxy Watch 3 bleek een verlangen te vervullen waarvan ik niet wist dat ik het had. Comfortabel, fraai en uiterst nuttig, gaf het horloge mij veel inzichten die ik anders compleet gemist had – zelfs zonder een sportfanaat te zijn.
