Op de derde dag dat ik het Filmfestival in Rotterdam bezocht zag ik een zwarte komedie en een film die aanzet tot nadenken, maar leerde ik vooral de stad beter kennen.
Turist
De eerste film ging over hoe mannelijk de moderne man nog is, tijden van nood en crisis in je relatie. Dit alles prachtig gegoten in de vorm van een zeer vermakelijke zwarte komedie. Een Zweeds gezin gaat op wintersport in de Franse Alpen. Al snel merk je dat de relatie tussen het stel Tomas en Ebba niet helemaal lekker gaat als Ebba tegen een andere vrouw in de hotellobby opmerkt dat haar man alleen maar werkt en hij zich nu 5 dagen op zijn gezin mag richten.
Dat scheurtje in de relatie zal al snel een grote scheur worden als een lawine op het terras waar het gezin zit te lunchen dendert. In plaats van zich om zijn vrouw en kinderen te bekommeren, rent Tomas zo hard hij kan weg. Is het een reflex of is het pure lafheid? Al snel draait de vakantie alleen nog maar om deze vraag. Tomas en Ebba hebben een vette relatiecrisis, maar proberen voor de kinderen en de andere vakantiegangers dat zo goed en kwaad mogelijk te verbergen.
Turist is een knappe film waarbij de beelden van het skiën en de bergen zorgen dat je meteen zin hebt op wintersport te gaan. Alleen moet er dan geen lawine komen, want wat zou jij dan doen?
Charlie’s Country
De verstandhouding tussen de blanke Australiërs en de Aborigines (of Aboriginals) loopt in de 21ste eeuw nog steeds niet lekker. Dat blijkt als snel in de film Charlie’s Country. Hoofdpersoon Charlie is een Aborigine die in een soort van reservaat woont. Dit is in dit geval niet veel meer dan een verzameling krakkemikkige huizen waar de veelal werkeloze Aborigines wonen met in het midden een politiebureau met blanke agenten.
Het leven van Charlie is al even uitzichtloos als die van de andere dorpsbewoners, maar wat bij hem opvalt is dat zijn hart op de goede plaats zit. Misschien wel een beetje te veel zelfs. Zodra zijn uitkering binnen is, geeft hij het geld weg aan anderen, die er dan vaak nutteloze dingen als drank en sigaretten voor kopen.
Constant komt Charlie in de problemen. De ene keer is dat zijn naïviteit, een andere keer heeft het te maken met een andere kijk op de wetten in het land. Charlie ziet de blanke Australiërs als bezetters van zijn land en wil niets van hun regels weten. Ook van goedbedoelde adviezen van bijvoorbeeld dokteren slaat hij in de wind. Dit zorgt dat Charlie onder andere in het ziekenhuis en de gevangenis terecht komt. Ondanks alles ga je tijdens de film steeds meer en meer van de vriendelijke Charlie houden.
Tijd om Rotterdam te ontdekken
Naast de films wil ik bij een bezoek aan het IFFR even de stad in om Rotterdam te ontdekken. Dit keer was dat een wandeling van het Schouwburgplein naar de nieuwe locatie van Lantaren/Venster op de Wilhelminapier. Daar heb ik onder andere genoten van een heerlijke lunch in hotel nhow in het prachtige gebouw van Rem Koolhaas en een speciaalbiertje met zelfgemaakte nachochips in de bar van Lantaren/Venster. Beide plekken hebben een geweldig uitzicht.
Daarna nam ik de metro naar het noorden om eerst even rond te lopen in de veelbesproken Markthal. Daarna met alle IFFR-vrienden naar het Koreaanse restaurant Gamasot. Een aanrader met echt traditionele Koreaanse gerechten als een pittige tteokbokki en een kimchi jeon. Een aanrader om eens te gaan eten als je in Rotterdam bent.