Zeven opvallende gebouwen die nooit zijn gebouwd

Bangkok Hyperbuilding
Bangkok Hyperbuilding

Architecten hebben soms wilde ideeën voor opvallende gebouwen. Vaak komt zo’n ontwerp niet verder dan de tekentafel. Creatief bureau Neomam laat een paar van de spectaculairste gebouwen tot leven komen.

Met behulp van mooie renders zien we hoe de ontwerpen eruit zouden hebben gezien als de bouwplannen door waren gegaan. Dit zouden dan zonder twijfel de gebouwen zijn waar de bijbehorende stad bekend om zou staan. Denk in de categorie Eiffeltoren, Empire State Building en Big Ben.

Bangkok Hyperbuilding

De beroemde Nederlandse architect Rem Koolhaas kwam in 1996 met het plan voor de Bangkok Hyperbuilding. Deze zou gaan bestaan uit een serie enorme wolkenkrabbers met allerlei verbindingen ertussen. Het ontwerp zou woonruimte bieden aan 120.000 mensen, terwijl het relatief weinig ruimte in zou nemen. Een perfecte oplossing voor het snelgroeiende Bangkok. Tussen de gebouwen zouden mensen zich kunnen verplaatsen met treintjes en kabelbanen.

The Illinois

The Illinois
The Illinois

Nog een beroemde architect. Frank Lloyd Wright had in 1957 het idee voor een gigantische wolkenkrabber in Chicago van maar liefst 1.609 meter hoog. Met een antenne op de top zou de hoogte uiteindelijk zelfs 1.739 meter moeten worden. In The Illinois zouden 100.000 mensen kunnen wonen en het gebouw zou daarnaast ruimte bieden aan concertzalen, winkels, hotels, hangende tuinen en televisiestudio’s. De geraamde bouwkosten kwamen uit op 3 miljard dollar. Een bedrag dat in die tijd nooit opgehaald had kunnen worden.

Shimizu Mega-City Pyramid

Shimizu Mega-City Pyramid
Shimizu Mega-City Pyramid

In de Baai van Tokio moest het grootste gebouw ter wereld gaan verrijzen. De gigantische piramide zou woonruimte bieden aan 1 miljoen mensen. Het gebouw zou ondanks de enorme afmetingen bestand zijn tegen aardbevingen en ander natuurgeweld. Helaas liepen de architecten al snel tegen problemen aan. De materialen en technieken die voor de bouw gebruikt moesten worden, bestonden in 2004 niet.

The Triumphant Elephant

The Triumphant Elephant
The Triumphant Elephant

Waar nu de Arc de Triomphe staat, had bijna iets anders gestaan. In 1758 had architect Charles Ribert plannen voor een enorme bakstenen olifant in Parijs. Via inwendige wenteltrappen zouden bezoekers naar boven kunnen klimmen voor een uitzicht over de stad. Voor extra spektakel zou de slurf een fontein zijn en uit de oren moest muziek klinken. Voor dat laatste effect zou een orkest in het hoofd van het dier moeten zorgen.

The Walking City

The Walking City
The Walking City

Waar vind je in een drukke stad nog ruimte om te bouwen? Ron Herron bedacht in de jaren ’60 een concept van intelligente gebouwen die kunnen wandelen. Met hun hoge poten zouden ze zich overal kunnen bewegen en stil blijven staan op de plek waar ze op dat moment nodig waren. Londen leek de architect de perfecte stad om dit concept uit te proberen.

Tatlin’s Tower

Tatlin’s Tower
Tatlin’s Tower

In 1919 vond de Communistische Internationale of Komintern plaats. Communistische partijen van over de wereld kwamen samen om te vergaderen over hoe ze ook in andere landen voet aan de grond konden krijgen. Speciaal hiervoor ontwierp architect Vladimir Tatlin een 400 meter hoge toren die in Petrograd (het huidige Sint-Petersburg) zou moeten verrijzen. De wolkenkrabber kreeg een gedraaide vorm en zou gemaakt worden van ijzer, staal en glas. Het ontwerp bleek zijn tijd te ver vooruit en is dus nooit gebouwd. Er zijn wel wereldwijd een paar schaalmodellen van de toren van Tatlin te vinden.

Hotel Attraction

Hotel Attraction
Hotel Attraction

De skyline van Manhattan zou zomaar bepaald kunnen zijn door een werk van niemand minder dan Antoni Gaudí. Een eeuw geleden nodigde een groep New Yorkse zakenmannen de beroemde architect uit om een iconisch gebouw te ontwerpen. Gaudí bedacht een kegelvormige wolkenkrabber met een reusachtige ster op de top. Het moest op dat moment het hoogste en opvallendste gebouw in New York worden, maar helaas trok de architect zich terug uit het project.

Afbeeldingen © Onstride