Arctic Monkeys vinden de balans in de Ziggo Dome

Arctic Monkeys

Als je het debuutalbum van de Arctic Monkeys uit 2006 vergelijkt met hun meeste recente album uit 2022 lijkt het of je met twee verschillende bands hebt te maken. De springerige postpunk is ingeruild voor filmische tracks die makkelijk in een klassieke Bond-film zouden passen. Hoe combineer je die uiteenlopende genres in een concert? Tijdens de eerste van twee concerten in de Amsterdamse Ziggo Dome viel op dat de Arctic Monkeys een uitstekende balans hebben gevonden.

De opkomst met Sculptures of Anything Goes was theatraal. De band was uitgebreid met extra sessiemuzikanten en Alex Turner leek op een oude crooner met zijn grootse kapsel en zijden shawl. De band speelde strak en de lichtshow volgde perfect de accenten in de muziek. Het geheel had een stevige 70’s-vibe dankzij de bruintinten op het podium, de kleding van de band en de korrelige filmbeelden op de schermen naast en achter het podium.

Vervolgens zette de band alles op zijn kop door als tweede nummer vol gas Brianstorm in te zetten. Opvallend was hoe de band, en vooral frontman Alex Turner, feilloos schakelde naar het hogere tempo en de fellere speelstijl. Op deze manier brachten de Monkeys een heerlijke dwarsdoorsnede van hun zeer rijke oeuvre. Hierbij viel op dat de nummers van elk album even enthousiast door het (opvallend jonge) publiek werden verwelkomd. De Arctic Monkeys maakten van hun veelzijdigheid hun sterkste troef.

Dynamiek

Shows van dit formaat vallen vaak op vanwege de strakke regie die weinig ruimte voor improvisatie overlaat. Gelukkig was dit hier niet het geval. De bandleden kregen ruimte voor mooie solo’s. Hoe mooi het verschil in dynamiek tussen de verschillende nummers was, bleek bijvoorbeeld uit het stevige rockende Arabella waarbij in de finale heel mooi een stukje War Pigs van Black Sabbath te horen was. Of het moment dat tijdens There’d Better Be a Mirrorball er daadwerkelijk zo’n bal in de zaal bleek te zijn.

De finale in de toegift was voorspelbaar, maar vol energie en liefde gespeeld. Het is mooi om te horen hoe de zaal de teksten van punkdichter John Cooper Clarke’s I Wanna Be Yours uit het hoofd kent. Daarna kwam de gigantische doorbraakhit I Bet You Look Good on the Dancefloor en het stevig groovende R U Mine? Arctic Monkeys laten horen dat ze een band zijn die nog jaren mee kan. Zowel oud als nieuw werk klonk uitstekend.

Setlist:

Sculptures of Anything Goes
Brianstorm
Snap Out of It
Crying Lightning
Teddy Picker
The View from the Afternoon
Four Out of Five
Big Ideas
Cornerstone
Do I Wanna Know?
Pretty Visitors
Arabella
Why’d You Only Call Me When You’re High?
Suck It and See
Fluorescent Adolescent
There’d Better Be a Mirrorball
505
Body Paint

I Wanna Be Yours
I Bet You Look Good on the Dancefloor
R U Mine?