Nadia de Vries over onzichtbaar leed in Kleinzeer

Kleinzeer

Als kind kreeg Nadia de Vries te horen dat ze een ernstige ziekte had, waardoor ze waarschijnlijk niet lang zou leven. Toch liep het anders. De ziekte verdween, maar andere problemen kwamen ervoor in de plaats. In het boek Kleinzeer geeft Nadia de Vries ons een persoonlijke inkijk.

Het zal je maar gebeuren dat in een belangrijke fase van je leven de dood constant op de loer ligt. Vrienden en klasgenoten hebben de blik op de toekomst gericht en ontdekken nieuwe vrijheden en kansen. Terwijl jij eigenlijk niets meer kan dan wachten op wat komen gaat en daarbij de toekomst laat voor wat die is. Toch liep het anders: de ziekte verdween en de jonge Nadia moest verder. Op papier was ze genezen, maar in haar hoofd bleef het spoken. Het is niet niks als je jarenlang moet leven met de dood in de nabijheid. Een geestelijke ziekte nam daarom de plaats in van de lichamelijke.

Eerlijk

Het probleem daarbij is dat mensen in je omgeving denken dat je beter bent. Over deze worsteling schrijft Nadia de Vries zeer openhartig in het kort, maar krachtige boek. Kleinzeer is eerlijk, persoonlijk en zet je aan tot nadenken. Tegelijkertijd staat het boek vol met mooie taalvondsten en is er zelfs humor te vinden. Na afloop is er begrip of misschien zelfs wel het gevoel dat je niet de enige bent.