In vrijwel iedere Nederlandse familie gaat wel een verhaal rond over een heldendaad van een grootvader of oudoom in de oorlog. Zo ook in de familie van Marjolijn van Heemstra.
De daad van haar familie speelt zich niet af in de oorlog zelf, maar in de nasleep ervan. Op sinterklaasavond 1946 ontvangt een ‘foute’ Nederlander een pakketje. De afzender is zogenaamd Sint Nicolaas. In plaats van een mooi cadeau bevat het ‘geschenk’ een bom. Het gevolg: 3 doden. De afzender blijkt een verre oom van Marjolijn die binnen de familie al gauw de bijnaam bommenneef krijgt. Jarenlang ziet de familie van Heemstra zijn actie als een heldendaad…
Tot het moment dat Marjolijn opeens een ring van haar verre oom in haar handen gedrukt krijgt en ze besluit om haar toekomstige zoon naar de familieheld te vernoemen. Tijdens haar zwangerschap duikt ze in het verhaal en ontdekt dat de waarheid vaak moeilijk te vinden is. Zeker als het zo lang geleden is. Wanneer ben je eigenlijk fout in een oorlog? Wat voor feiten zijn daarvoor nodig? Of: mag je tijdens een zogenaamd nobele daad per ongeluk onschuldige slachtoffers maken?
Muggenplaag
Stukje bij beetje lijkt het verhaal van de oom zich te openbaren, maar bij iedere ontdekking komt ook een vernieuwd inzicht. Het ene moment is bommenneef een held en dan weer een gevaarlijke idioot. Alsof dat nog niet alles is, kampt de schrijver ook nog eens met een lastige zwangerschap en een muggenplaag in huis.
Marjolein van Heemstra beschrijft heel mooi de ontrafeling van een mythe en doet dat langs een bijzondere tijdlijn: die van haar zwangerschap. Het is de basis van een mooi en eerlijk verhaal over een familiegeschiedenis. Ook al biecht ze zelf in het boek op soms met de volgorde van het verhaal gehusseld te hebben. Alles voor een goed boek. En dat is gelukt.