OK Computer van Radiohead is inmiddels 20 jaar oud, maar klinkt nog steeds fris en vernieuwend. Veel kunstenaars laten zich daarom nog steeds inspireren door de muziek. Zo maakten 12 illustratoren een afbeelding bij elke track op het album.
Airbag door Mario Hugo
“Ik wilde iets creëren dat ging over leven en dood, iets dat doet denken aan De Schreeuw van Munch. De afbeelding die ik heb gemaakt is indringend en donker, maar het portret is eerder wonderlijk en onschuldig en heeft wel wat weg van een grafmonument. Sterrenstof dwarrelt over zowel het gezicht als de omgeving, alsof ze elkaar aan het consumeren zijn.”
Paranoid Android door Erik Carter
“Toen ik onderzoek deed naar dit nummer kwam ik een verhaal tegen over hoe Thom Yorke aan de tekst kwam toen hij in een bar zag dat iemand drank over een vrouw morste waarna zij zeer agressief werd. Thom Yorke zei hierover: De vrouw had een blik in haar ogen die ik nooit eerder gezien had. Ik kon die nacht er niet van slapen, omdat ik me een voorstelling bij die blik probeerde te maken.”
Subterranean Homesick Alien door Sally Thurer
“De verteller in dit lied heeft het over het feit dat het leven op Aarde synthetisch is en dat het reizen door de ruimte verlichting geeft. Zijn angsten worden minder als hij onze planeet van een afstand bekijkt. Daarom wilde ik dat mijn illustratie focust op de grens tussen een gemaakte en een metafysische ruimte. Het gebarsten trottoir is de materiële wereld die plaats maakt voor de spirituele waarheid.”
Exit Music (for a Film) door Lala Abaddon
“Voor mij is Exit Music (for a Film) de donkerste track op OK Computer, maar het heeft ook een verstikkende lust en een vochtig verlangen in zich. Deze tweedeling is zichtbaar in het vloeibare en in het verstoorde in mijn compositie wat resulteert in een onderbewuste combinatie van een surrealistisch landschap en abstract naakt.
Let Down door Doug John Miller
“Let Down is een commentaar op de globalisering en de eenzaamheid van het hedendaagse leven. Het heeft een ruimtelijk gevoel, dus koos ik voor een beeld van een moderne stad. De illustratie is gemaakt in de stijl van de architectural lobotomy van Rem Koolhaas. Ik wilde iets maken waar je niet direct een vinger op kunt leggen.”
Karma Police door Maren Karlson
Dit werk gaat over het idee van een onsterfelijke, krachtige, alwetende entiteit die op ons jaagt. Het ziet dat wij steeds de verkeerde weg inslaan in ons eigen labyrint van fouten en onwetendheid. Ondanks dat we steeds van vorm veranderen, zijn we nooit perfect. We kunnen elk moment gepakt worden.”
Fitter Happier door Max Guther
“Verbeter jezelf is momenteel ene veelgehoord motto, maar als we onszelf de tijd niet gunnen om uit te rusten en fouten te maken zullen we alleen maar tijd verdoen”
Electioneering door Camilo Medina
“Electioneering doet me denken aan een politicus die het land doorreist om te vertellen wat mensen willen horen. Deze mensen zullen uiteindelijk besodemieterd worden door dit soort individuen die gedreven worden door een honger naar geld en macht. Dit gevoel is nu actueler dan ooit.”
Climbing Up the Walls door Jesse Draxler
De uitdrukking climbing up de walls staat voor het gejaagde gevoel dat je krijgt van stress en angst, wanneer je worstelt met innerlijke demonen. Je bent dan zowel het monster als het slachtoffer. Je jaagt met jezelf, op jezelf.”
No Surprises door Sonnenzimmer
No Surprises is voor mij een spookachtig slaapliedje voor ouderwetse mensen. Onze interpretatie is een wankel evenwicht tussen warmte en wanhoop, een onmogelijke balans van zoete tragedie.”
Lucky door Geriko (Hélène Jeudy & Antoine Caëcke)
Wij hebben Lucky behandeld als een waarschuwing uit de jaren 90, een voorspellende droom over de nog komende decennia. Door de symbolen uit de tekst her te gebruiken kwamen we op deze droom: een regen van vliegtuigen. De slachtoffers hebben hun ogen open en de overlevenden zijn blind.”
The Tourist door Wang & Söderström
“Dit lied vertelt een metaforisch verhaal over een reis waarvan het doel is vergeten. Het eindpunt is verdwenen achter een diepe laag krampachtig zoeken. The Tourist gaat over zo snel gaan dat je je doel voorbij schiet. Doe het rustiger aan, dan zul je vanzelf ontdekken welke kant je op moet.”
Bron: Pitchfork