2019 is bijna ten einde en het is dan ook weer de tijd voor lijstjes met de beste dingen van dit jaar. Onze gameredacteuren Marc en Sander vertellen over hun favoriete games van 2019. Vandaag is Sander aan de beurt.
Het jaar 2019 is dan misschien niet helemaal het jaar van de onvergetelijke zwaargewichten geweest als Breath of the Wild, God of War of Spider-Man daarvoor, maar desalniettemin is 2019 een uitstekend jaar voor de game-industrie gebleken. Gezien ik niet geloof in een absolute game of the year, is onderstaande lijst op alfabetische volgorde. Dit zijn mijn vijf favoriete games van het afgelopen jaar!
Blood and Truth
Dat VR al lang niet meer het ding waarbij je stilzit en passief kijkt hoe de wereld om je heen verandert, toont Blood and Truth van London Studio exclusief voor PlayStation VR. Als spirituele opvolger van The London Heist in VR Worlds, is Blood and Truth de belichaming van een Britse actiefilm met geweldige shootouts. Waarom dit zoveel indruk maakte, is het gevoel van vrijheid dat de game je geeft. Schuilend achter een krat, of staand met vol vuur voortbewegend is geen enkele oplossing altijd de juiste. Het doet slimme dingen om misselijkheid tegen te gaan en wist mijn aandacht te houden met een simpel, maar doeltreffend verhaal. Altijd al willen voelen als Jason Stathem of Bruce Willis, probeer Blood and Truth!
Days Gone
In het kader van ‘games waarvan ik niet verwacht had dat ik ze zo zou waarderen’ kwam onverwachts Days Gone op mijn pad. In zijn vreselijk lange aanloop en talrijke E3 demo’s die zo saai oogden, was ik al zo klaar met Sony Bend’s nieuwe titel over bikers en zombies, dat ik niet uitkeek naar de review. Toch liep ik weg met een hoop waardering voor de vrijheid die Days Gone geeft, het verhaal dat degelijk in elkaar zit en verteld wordt door flashbacks die mij meer dan eens raakten en me het gevoel gaven echt deel uit te maken van een groter geheel. De hordes zombies waren zinderend en angstaanjagend om te bevechten en uniek voor hoe onze industrie doorgaans met het eindeloos uitgeputte zombie genre omgaat. Days Gone is veel beter dan de aanloop deed vermoeden en daarmee mijn absolute aanrader als game om nog eens een kans te geven.
Fire Emblem: Three Houses
Na al die jaren een echte Fire Emblem-game op het grote scherm en dat zonder dat je Three Houses drie keer hoeft te kopen, zoals met eerdere games wel het geval was! Intelligent Systems verfijnt de game en zorgt voor soepele, diep strategische gevechten over een ellenlange campagne. Daarbij combineert het de combat met een uitgebreid verhaal, wat compleet verschilt voor de drie titulaire huizen waar je voor kunt kiezen, in de vorm van een school en life simulator à la Persona. Fantastische personages, diepgaande gevechten en de vele extra curriculaire activiteiten maken Fire Emblem: Three Houses tot zijn eigen bijzonder samensmelting.
The Legend of Zelda: Link’s Awakening
Opgroeiend met een Gameboy had Link’s Awakening altijd al een speciaal plekje in mijn hart, al meende ik altijd dat het gras, groener was aan de overkant. SNES voorganger A Link to the Past was veel uitgebreider en Ocarina of Time voor de Nintendo 64 was in volledig baanbrekend 3D! Dat Link’s Awakening echter bijzonder genoeg is, bleek dit jaar met de langverwachte remake – scherm voor scherm dezelfde ervaring, met mooiere graphics en een paar kleine verbeteringen en moderniseringen. De game is uniek in zijn presentatie, zijn compactheid en een buitenbeentje op zoveel vlakken dat je ervan houdt of dat het je tegenstaat. Voor mij was de terugkeer naar Koholint echter een droom die uitkwam.
Yooka-Laylee and the Impossible Lair
Compleet onverwacht raakte ik verloren in de wereld van Yooka-Laylee dit jaar. Ik moest niets hebben van de matig geslaagde originele game, maar voor the Impossible Lair verruilen de kameleon en vleermuis de Banjo Kazooie 3D collectathon-stijl voor een 2D platformer met de feel van Donkey Kong Country. Compleet met het zware gevoel, lange complexe levels en de samenwerking tussen de twee personages. Oh ja, en de muziek van David Wise maakt het nog duidelijker hoeveel ik houd van die games. Yooka-Laylee and the Impossible Lair doet misschien niet vreselijk veel nieuws, maar doet het wel uitstekend.