De verhalen van Haruki Murakami laten zich lastig vatten in beeld. De Koreaanse regisseur Chang-dong Lee is het gelukt met zijn film Burning.
De film is gebaseerd op het korte verhaal Schuurtjes in Brand Steken die in Nederland verscheen in de bundel De Olifant Verdwijnt. Het draait om een driehoekverhouding tussen het hoofdpersonage (een boerenzoon met schrijversambities), een naïef meisje en een rijke jongeman met een duister randje.
Chang-dong Lee permitteert het zich om de personages namen te geven en het verhaal te verplaatsen van Japan naar Korea. Ook voegt hij flink wat politiek en een duidelijker tijdsbeeld toe. Zo zien we Donald Trump op de televisie en maken de hoofdrolspelers kennis met Noord-Koreaanse propaganda.
Hints
Ook verdwijnen er wat kenmerkende elementen uit het originele verhaal om zo de film wat mysterieuzer te maken. Het verhaal blijft lekker suggestief en op een prettige manier vaag. Je hebt het idee dat er iets ergs gebeurd moet zijn, maar de bewijsvoering blijft indirect. Chang-dong Lee geeft wel wat meer hints dan Murakami doet.
Het verhaal van slechts 25 bladzijden is uitgerekt tot een film van 146 minuten. De regisseur neemt de tijd om goed de sfeer neer te zetten. Scenes duren langer dan in het gehaaste Hollywood en sommige beelden lijken niet direct iets aan het verhaal toe te voegen. Maar niets is minder waar. Dat is nu juist het knappe aan Burning.
Wonderlijke wereld
Op een gegeven moment zit je als kijker met een flink aantal vreemde gebeurtenissen, die bij elkaar opgeteld zorgen voor een onbehagelijk gevoel. Er lijken dingen niet te kloppen. Soms zijn dat typische thriller-elementen, maar vaak ook elementen uit de wonderlijke wereld van Murakami. Denk aan een kat die wellicht niet bestaat, een voorval met een put, meisjes die zomaar verdwijnen en verwijzingen naar Murakami’s favoriete schrijvers.
Het is Chang-dong Lee gelukt om een knappe balans te vinden tussen de kenmerkende stijl van Haruki Murakami en zijn eigen oeuvre. Die combinatie levert een film op die vele malen interessanter is dan de zoveelste superheld zonder inhoud.
