In september 1973 opende Albert Baronian zijn eerste galerie in zijn appartement in Brussel. Een snelle rekensom leert dat hij dus 50 jaar in het vak zit. Dat gaat gevierd worden met een expositie in Fondation CAB.
De titel van de expositie is Quinquagesimum, dat Latijn is voor halve-eeuwfeest. Met het bereiken van deze mijlpaal is de galerie Baronian de op een na langst lopende in België. Alleen De Zwarte Panter in Antwerpen draait langer mee in de kunstwereld. In de 50 jaar dat Albert Baronian in het vak zit, heeft hij het Belgische publiek kennis laten maken met een indrukwekkende lijst aan kunstenaars en kunststromingen.
Bekende namen
Denk hierbij aan de Arte Povera, met kunstenaars zoals Zorio, Merz en Penone, die tot dan onbekend waren in België en later uitgroeiden tot grote, internationaal bekende namen. Later volgden de Duitse Neue Wilden, Gilbert & George en een groot aantal Belgische kunstenaars, zoals Bernd Lohaus, Michel Frère, Marc Trivier, Sophie Whettnall, Didier Vermeiren en Patrick Corillon.
Vanzelfsprekend zien we een aantal van deze kunstenaars terug bij Quinquagesimum. Je kunt daar werk zien van 33 kunstenaar met wie Baronian samenwerkt of samengewerkt heeft, zoals Lynda Benglis, Lionel Estève, Gilbert & George, Berndt Lohaus, Matt Mullican, Alain Séchas, Philippe Van Snick, Stanley Withney, Richard Tuttle en Gilberto Zorio.
Passie voor kunst
Albert Baronians passie voor kunst begon toen zijn ouders hem op 19-jarige leeftijd naar Londen stuurden om Engels te studeren. Het ontdekken van musea, vooral de Tate Gallery, wakkerde zijn liefde voor kunst aan. Hij begon boeken over kunst te verslinden en waagde zich aan tentoonstellingen die in die tijd zelden bezocht werden. Na zijn studies begon Albert Baronian een carrière als journalist en publiceerde hij zijn eerste artikel in 1971 in het tijdschrift Art vivant van Jean Clair, een artikel over Gilbert & George.
“Ik denk oprecht dat ik een atypische galeriehouder ben: mijn foto staat niet in de ‘people’ magazines; ik behoor niet tot de elite van de Ukkelse bourgeoisie; ik ben geen lid van een club, partij, loge of vereniging… Ik ben trots op de waarden die mijn ouders mij hebben bijgebracht; ze hebben er veel offers voor moeten brengen. Ze werden verjaagd van hun geboorteland, werden wees en slachtoffer van de eerste genocide van de 20ste eeuw. En ze leerde mijn zus en drie broers om verdraagzaam te zijn, om ons open te stellen naar de wereld en naar de ander. Ik ben zo naïef te geloven dat ik een aantal kunstenaars heb geholpen om een zeer mooie tentoonstelling te realiseren… en om de bezoekers ervan enkele mooie momenten te bezorgen.”
— Albert Baronian in ‘Nothing is Permanent’, 2009
QUINQUAGESIMUM
06.09 – 25.11.23
Fondation CAB
Borrensstraat 32
1050 Brussel
