Nick Frost en Simon Pegg zijn weer terug als duo. Dit keer op Amazon Prime, waarvoor ze de tv-serie Truth Seekers hebben gemaakt. Een soort mix tussen X-Files en Ghostbusters, maar dan met een typisch Brits sausje. Wij spraken met Simon Pegg over de serie.
Toen jij en Nick begonnen aan deze serie, wat was de insteek? Wat wilden jullie gaan maken?
Om eerlijk te zijn is het idee afkomstig van Nick en James Serafinowicz. Zij liepen hier al een tijd mee rond. Pas toen ze ermee aanklopten bij productiehuis Stolen Picture (dat eigendom is van Nick en Simon – red) ben ik erbij betrokken geraakt. Vervolgens hebben we ook nog schrijver Nat Saunders aan boord gehaald en zijn we begonnen met het uitwerken van de ideeën.
We lieten ons inspireren door de dingen die we veel keken toen Nick en ik samenwoonden als twintigers. Denk aan de X-Files. Onze favoriete aflevering is The Host, waarin een soort Demogorgon voorkomt. Die aflevering was grillig, niet alleen spannend, maar soms ook grappig. Die mix van klunzig en eng wilden wij ook graag gebruiken.
Wat trekt je aan in dit genre vol paranormale zaken en zombies?
Ik ben opgegroeid in de jaren ’80 met de opkomst van VHS. Aan het begin leek het alsof de grote filmstudios nog niet echt interesse in VHS hadden. Hierdoor waren de eerste videotheken bizarre plekken waar je, naast porno, vooral veel vreemde horror uit heel Europa kon vinden met daartussen hier en daar een klassieker als Evil Dead, The Howling en The Thing. Deze periode heeft mijn liefde voor horror gevormd.
Geloof je zelf in paranormale zaken als bijvoorbeeld geesten?
Nee, absoluut niet. Ik vind films over dit soort zaken ook totaal niet eng. Dit antwoord is wellicht wat teleurstellend. Ik geloof wel dat er meer is tussen hemel en aarde. Waarschijnlijk zijn we allemaal op zoek naar iets anders dan de ‘shitshow’ waar we in leven. Vandaar dat ze zaken als elektromagnetische storingen soms verwarren met hun dode grootmoeder.
Toch schijnt dat jij en Nick vroeger ook wel eens op jacht gingen naar spoken en geesten.
Als we zeiden dat we op spokenjacht gingen, dan was dat een soort codenaam voor heel veel wiet roken. We reden vaak naar een griezelige plek om daar vervolgens stoned te worden. Toch is daar wel een soort van basis voor Truth Seekers gelegd, want we gingen vaak naar plaatsen als verlaten kloosters of kerken.
Op een nacht ontdekten vlak we achter ons huis de restanten van het voormalige Highgate tube station. Het was een heel ander soort avond dan normaal, want we waren dronken in plaats van stoned. We liepen door bosjes en struiken achter onze tuin en plots zagen we een metrostation. We schrokken ons rot, omdat we dat niet hadden verwacht. Daarna kwam de euforie van de bijzondere ontdekking. En op de terugweg botste Nick tegen een boom en ging knock-out. Ik had het niet goed in de gaten en dacht dat hij een geintje met me uit wilde halen. Dus ging ik terug naar ons appartement en bestelde Chinees eten. Toen bedacht ik me dat Nick nog steeds buiten was. Pas na een uur stond hij boos, vies en nat voor de deur. Dit heeft hij me nooit vergeven.
Kun je je relatie met Nick omschrijven?
We zijn al vrienden sinds we begin 20 waren. Ik zie hem echt als een broer. Op een gegeven moment gingen we allebei trouwen, kregen we kinderen en woonden we niet meer bij elkaar in de buurt. Dat zorgt toch dat de relatie verandert. We spreken elkaar heel vaak, maar zien elkaar veel minder. Soms hebben we dus gemeenschappelijke projecten nodig om weer samen te kunnen zijn. We verschillen ook best vaak van mening, ook over creatieve zaken waar we aan werken. Dat is best lastig, want je wil niet dat een stevige discussie over werk ten koste gaat van de vriendschap. Maar bovenal houden we heel veel van elkaar.
De opnames zijn gemaakt voor er sprake was van een pandemie, maar nu je de serie moet promoten ziet de wereld er totaal anders uit. Hoe ga je hiermee om?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik van de eerste lockdown weinig last heb gehad. Ik heb vooral heel veel en heel hard gewerkt. Ik kwam erachter dat Zoom hierbij een geweldig hulpmiddel is. Ik vind het namelijk helemaal niet erg om veel thuis te zijn. Ik ga niet graag naar buiten als het niet hoeft. Ik zag ook voordelen van de lockdown. Ik kon eindelijk thuis veel tijd doorbrengen met de mensen waar ik van hou. Ook leek ik meer tijd te hebben om me te focussen op belangrijke zaken zoals schrijven en werken aan mijn conditie. Toch hoop ik ook dat het allemaal snel voorbij is, zodat iedereen weer kan doen wat hij wil.
Wat mij opviel aan Truth Seekers is dat er ook veel ruimte is voor de personages. Ze lijken stuk voor stuk eenzame buitenbeetjes.
We wilden bewust drama aan de serie toevoegen. Iedereen is wel op zoek naar iets of iemand. Alle personages in de serie, op de mijne na, hebben op een of andere manier problemen met hun geestelijke gezondheid. Ze hebben te maken met een verlies of een angst. Ik vind het belangrijk om personages te ontwikkelen die echt driedimensionaal zijn. Dat zorgt ervoor dat je je beter kunt identificeren met ze, ook al maken ze bizarre dingen mee.
Je speelt in de serie een nogal atypische manager. Is hij gebaseerd op een baas die je zelf ooit had?
Nee, helemaal niet. Het personage Dave is ontstaan omdat ik in eerste instantie geen tijd had om mee te spelen in deze serie. Toen er plots wel tijd was, ben ik snel aangehaakt. Ik wilde graag een heel erg vriendelijke man van Dave maken. Ik heb daarom een pruik uitgezocht die hem een aardig karakter moet geven. Het moest de baas zijn die iedereen graag zou willen hebben op het werk. Iemand die oog heeft voor mensen en graag complimenten geeft.
Een detail dat me opviel tijdens het kijken van Truth Seekers was constante verwijzing naar 6G-internet. Heeft dat te maken met al die vage theorieën over 5G?
We verbaasden ons inderdaad enorm over al het gedoe rondom 5G. Bij 4G, 3G, 2G of 1G hoorde je niemand. Nu is 5 opeens de boosdoener. Ik denk dat het komt omdat de uitrol van 5G precies samenvalt met een periode vol onzekerheid over de toekomst. Dat is een voedingsbodem voor allerlei theorieën. Truth Seekers speelt zich af in een wereld waarin al die vreemde dingen ook echt zouden kunnen gebeuren. Vandaar dat het ons grappig leek om nog een stap verder te gaan en 6G te introduceren.
Komt er ooit nog een film met jullie twee? Bijvoorbeeld een Shaun of the Dead 2?
Ik ga zeker ooit eens een film met die gast opnemen. De vraag is voor mij dan ook niet of we weer een film gaan maken, maar wanneer. Het probleem is dat onze agenda’s echt bomvol zitten. We moeten dus een moment vinden waarop we allebei tijd hebben. Dat begint met tijd hebben om samen het verhaal te schrijven. We zijn goede vrienden en we hebben het hier best vaak over. Zo van: wanneer gaan we weer een film maken? Nu zitten afspraken aan beide kanten nog even in de weg, maar er zal zeker een moment komen waarop de sterren gunstig voor ons zullen staan. Maar of dat een deel 2 is van Shaun of the Dead, dat betwijfel ik.