De wereld waar we in leven staat in het leven van overdaad. Alles wat we willen, is dankzij de smartphone altijd te koop. Ook informatie en indrukken weten 24/7 de weg naar ons te vinden. Gelukkig ontstaan er tegenbewegingen.
We kijken massaal naar Marie Kondo op Netflix, eten simpel dankzij Jamie Oliver en Yotam Ottolenghi en Tiny Houses worden steeds populairder. Ook in de kunst is deze tendens van versimpeling te zien. Er is weer aandacht voor stromingen als Minimal Art en ZERO en ook veel hedendaagse kunstenaars denken en werken minimalistisch. Museum Voorlinden sluit hierbij aan met de expositie Less is More.
Interpretatie
In deze tentoonstelling zijn werken uit eigen collectie te zien waarbij de kunstenaar met minimale middelen een maximaal effect weet te bereiken. In de perfecte museumomgeving van Voorlinden komen deze werken heel mooi tot hun recht. Het is kunst waar veel ruimte is voor eigen interpretatie of voor een goed gesprek met degene met wie je het museum bezoekt.
De inrichting van de zaal is zodanig dat je vrijwel altijd meerdere werken in een oogopslag ziet. De knappe opstelling zorgt voor interactie en dialoog. De rust en ruimte in de zalen helpen je focussen op de kunst. Hierdoor komen werken heel goed tot hun recht. De mooiste zaal is waar je oog direct valt op een spiegelobject van Adolf Luther en een glazen constructie van Ann Veronica Janssens. Vervolgens eist een geniaal werk van Alicja Kwade alle aandacht op.
Plastic zakjes
Haar Trans-For-Men 8 (Fibonacci) uit 2018 bestaat uit een serie rotsen met daartussen spiegels. In het midden ligt een rots in zijn oorspronkelijke vorm. Naar buiten toe worden de vormen steeds ronder of hoekiger. Met aan de uiteinden een zwarte bol en een koperkleurige veelhoek. De vormen en spiegels brengen je hersens op een prettige manier op hol. En dat met simpele materialen. Less is hier inderdaad More. Verderop in deze fantastische zaal zie je ook nog een enorme bos met plastic zakjes water door Michel François.
Zijn werk is een aanklacht tegen de hedendaagse consumptiemaatschappij. Iets wat we verderop ook weer tegenkomen in een net even andere vorm. Pascale Marthine Tayou toont boomtakken die volhangen met gekleurde plastic zakken. Van die goedkope, die je altijd op de markt kreeg. Hoe mooi het resultaat ook is, het zet ook aan tot nadenken over hoe we met ons milieu omgaan.
Empty Voorlinden
We bezochten de expositie trouwens op een bijzonder moment. Voorlinden opende de deuren een uur eerder dan gebruikelijk voor een zogenaamde Empty Meet. Speciaal voor Instagrammers, vloggers en bloggers is het museum dan lekker leeg en is er alle ruimte en tijd om foto’s te maken.
