pleines de nuages (Een paar met het
hoofd vol wolken), 1936.
Museum Boijmans van Beuningen heeft een nieuwe opstelling van de collectie. Onder de titel De Collectie als Tijdmachine zijn de topstukken voortaan in een ander licht gezet.
De nieuw opstelling kwam tot stand met behulp van gastconservator Carel Blotkamp en is verdeeld over 39 zalen. De opzet is zo bedacht dat de bezoeker meer wordt geprikkeld en daardoor langer naar de kunst blijft kijken. Het belangrijkste punt was het loslaten van een chronologische volgorde van presenteren, want volgens Blotkamp gaan bezoekers hierdoor langs de werken sjokken en verslapt begrijpelijkerwijs hun aandacht. In plaats daarvan is er nu een presentatie waarbij oude en moderne kunst worden afgewisseld en waar bovendien de nadruk niet meer ligt op de oude kunst, maar op de periode na de Tweede Wereldoorlog.
Tijdmachine
De kunstgeschiedenis is vanaf ongeveer 1300 in acht tijdsblokken verdeeld door Blotkamp. Waarbij dus is gekozen voor een afwisseling van oud en modern. Ook de kleur van de wanden en de inrichting van de zalen doen mee met deze afwisseling: donkere kleuren en een klassieke presentatie bij de oude kunst en lichte kleuren en een dynamische muurindeling bij de moderne kunst. Door deze nieuwe opstelling reis je tijdens het museumbezoek als het ware in een tijdmachine heen en weer door de geschiedenis.
Blotkamp heeft verder ook enkele bijzondere werken uit het depot gehaald om bezoekers te prikkelen met nieuwe ontmoetingen. De opstelling De collectie als tijdmachine bevat grote namen als Mark Rothko, Pyke Koch, Anselm Kiefer, Donald Judd en Paul Cézanne, evenals minder bekende kunstenaars als Suze Robertson en de Rotterdammer Kees Timmer. En als klap op de vuurpijl is er ook een speciale LED-verlichting ontwikkeld die echt daglicht bijna benaderd, want dit is toch het fijnste licht om kunst te bekijken.
met de Tour de César, 1895.
1984.
Maroon, No. 8, 1960.
