Muziektips voor het weekend (deel 42)

Bicep

Elke vrijdag geven we je een flink aantal muzikale tips om het weekend mee door te komen. Dit keer hebben we (nieuwe) muziek van onder andere Fleet Foxes, Billie Eilish en New Radicals.

Bicep

Het album van Bicep zorgt voor een dubbel gevoel. De muziek is erg goed, maar het doet je wel vol weemoed verlangen naar volle dansvloeren of gezellige festivals. Laten we hopen dat we deze zomer met zijn allen kunnen dansen op de muziek van Bicep. Daarvoor is het namelijk uitermate geschikt. Tot die tijd bouwen we maar een klein feestje thuis met het album Isles als soundtrack.

New Radicals

Het grote nieuws deze week was natuurlijk de inauguratie van een nieuwe president in de VS. Hopelijk kan Joe Biden de rust weer een beetje terugbrengen in dat land. Dat is hard nodig. De feestelijkheden rondom zijn presidentschap waren in ieder geval hoopvol met veel muziek van beroemde artiesten.

De opvallendste naam was waarschijnlijk die van de New Radicals. Hun You Get What You Give was in 1998 een gigantische hit. Al voordat de tweede single van de band uitkwam, was frontman Gregg Alexander de roem en de drukte al zat en trok hij de stekker uit de band en ging hij aan het werk voor andere artiesten. Tot deze week, toen Gregg (inclusief vissershoedje) opeens weer terug was van weggeweest.

Arlo Parks

Arlo Parks is een naam om in de gaten te houden. De kans is groot dat ze volgende week weer opduikt in deze rubriek, want dan komt haar debuutalbum uit. Via Twitter liet ze onlangs weten dat ze een aantal covers zou posten van nummers die voor haar de lockdown enigszins verzachten. Ze trapt af met een cover van VCR van The xx die in de uitvoering van Parks heel intiem klinkt.

Billie Eilish & Rosalía

Een bijzondere combinatie van twee eigenzinnige zangeressen. De twee namen het nummer Lo Vas a Olvidar op voor de HBO-serie Euphoria. Het nummer heeft een spaarzaam arrangement, waardoor de mysterieuze zang helemaal centraal staat. Regisseur Nabil schoot er een passende videoclip bij.

PUP

De serie Tiny Desk Concert van de Amerikaanse publieke omroep kwam deze week vanuit de woonkamer van Stefan Babcock in Toronto. Daar speelde hij met zijn punkband PUP een energieke set met de nummers Rot, Kids, Reservoir en Scorpion Hill.

Fleet Foxes

Eind vorig jaar gaf Robin Pecknold van Fleet Foxes een intiem optreden in de St. Ann & the Holy Trinity Church in Brooklyn. Dat concert was via een stream te bekijken. Nu deelt de band een van de nummers met een groter publiek via YouTube. I’m Not My Season is pijnlijk mooi uitgevoerd in deze soloversie.

Amorphous

De jonge producer Amorphous is een meester in het maken van mash-ups. In november plaatste hij op Twitter een mix van Rihanna’s Kiss it Better en Never Too Much van Luther Vandross. Deze nummer wist hij naadloos met elkaar te vermengen. Hierdoor ging de video viral en kwam deze terecht bij grote popsterren als Fat Joe en DJ Khaled. Dit duo verwerkte de productie van Amorphous tot een potentiële hit. Mooi hierbij is dat de jonge producer alle credits krijgt.

Nieuwe albums

Kiwi Jr.

Cooler Returns is het twee album van Kiwi Jr., maar hun eerste op het coole label Sub Pop. De nummers op het album klinken fris en spannend en doen denken aan een mix van Pavement en Jonathan Richman. Scherpe en intelligente indierock dus.

Lande Hekt

Normaal gesproken speelt Lande Hekt in de Britse punkband Muncie Girls. Solo is de muziek een stuk meer ingetogen en meer folk dan punk. En om eerlijk te zijn ontstijgt ze het niveau van haar band. Going to Hell is een erg fijn album.

Teddy’s Hit

Vandaag komt ook het debuut uit van Teddy’s Hit uit Amsterdam. Het trio brengt indierock in de stijl van bijvoorbeeld Parquet Courts. Het album Painters gaat hier op repeat totdat we de band snel eens live kunnen zien.

Mason Lindahl

Mason Lindahl is een gitarist uit New York die prachtige composities speelt op zijn akoestische gitaar. Kissing Rosy in the Rain is een album om dit weekend eens lekker voor te gaan zitten. Uit ervaring kunnen we vertellen dat het ook heerlijke muziek is om tijdens het werken aan te zetten, maar het gitaarspel is zo mooi dat het een luisterbeurt met net even meer aandacht meer dan waard is.