Review: Vampyr voor de Nintendo Switch

Beeld uit de videogame Vampyr

Toen Vampyr vorig jaar zijn debuut maakte op consoles en PC, liet deze de wereld wat verdeeld achter. Aan de ene kant was het een unieke game met zijn eigen gezicht, maar aan de andere kant waren niet alle systemen even goed uitgewerkt en liet het qua presentatie te wensen over. Voor wie door de mindere kanten heen kan kijken is DONTNOD’s vampierenuitsapje na Life is Strange nu ook op de Switch beschikbaar.

Switch it up

En de Switch-factor in deze is natuurlijk het grootste selling point van Vampyr. Om een dergelijke lange, grote action game met RPG-elementen in je handen te kunnen hebben blijft geweldig. Vampyr’s wereld is namelijk groots en ademt bakken vol atmosfeer. Maar zeker omdat de Switch niet zo krachtig is als zijn competitie zijn er wat concessies gedaan in de grafische kwaliteit – nog ietsjes meer. Het kleine scherm in handheld mode poetst deze oneffenheden gelukkig grotendeels weg, waardoor de wazige texturen en kortere kijkafstand eigenlijk niet zo heel erg in het oog springen.

Op het grote doek

Blaas je dit vervolgens op naar het grote scherm, dan worden deze tekortkomingen veel duidelijker. Sommige gezichten waren niet uit te maken wanneer ik de camera ernaar toedraaide en sommige omgevingen waren dusdanig wazig dat het moeilijk te zien was wat er gebeurde. Zeker in de donkere setting die het nachtelijke leven van onze titulaire vampier vormgeeft, was dit een terugkerende uitdaging. De keerzijde hiervan is dat de stabiele framerate die dit oplevert een hoop goedmaakt. Zelfs in combat scene’s met meerdere vijanden en actie vertraagde Vampyr op Switch nauwelijks, waardoor het geheel solide aanvoelt.

Leven om te overleven

De laadtijden zijn wat lang, maar niet schrikbarend veel langer dan de overige versies en wat je ervoor terugkrijgt is een hoop goeds. Vampyr heeft een gaaf uitgangspunt met dokter Jonathan Reid, die wakker schrikt na te zijn gestorven en niet weet wat er met hem aan de hand is. Hoe de game de speler door de openingsuren van de game heen loodst is werkelijk een sterke troef voor Vampyr. Het zet een harde toon neer die benodigd is om te overleven en maakt direct duidelijk dat het nemen van levens consequenties heeft. Een persoon bijten maakt Jonathan sterker, maar de keerzijde kan zijn dat de algehele gezondheid een district hard achteruitgaat en gevaar vormt voor Jonathan. Want als arts, voel je ook een verantwoordelijkheid voor het welzijn van de mens. Dit zorgt voor uitstekende dilemma’s die redelijk tot goed worden uitgewerkt. Dit systeem, gepaard met de skilltrees geven Vampyr meer diepgang die je zou verwachten.

Intriges drijven me verder

Helaas betekent het ook dat de problemen die het origineel teisterde ook hier aanwezig zijn, wat de game toch wat gehaast laat aanvoelen. Toch moet ik zeggen dat ik mijn tijd met Vampyr als voornamelijk plezierig heb ervaren. Het verhaal trok me steeds verder omdat ik steeds de volgende stap wilde meemaken en meer antwoorden moest krijgen voor mijn vele vragen. De combat en gameplay, maar met name de vele dialogen die ik voerde lieten me steeds switch weer opstarten.

Conclusie

De Switch-versie van Vampyr is een solide port, al moeten de nodige concessies gemaakt worden. Grafisch komt de game het beste tot zijn recht in handheld mode, al is het avontuur prima speelbaar op het grote scherm wanneer je de wazige gezichten en omgevingen voor lief neemt. Vampyr is een interessante game met een goed verhaal en veel slimme, unieke ideeën die het niet altijd even goed uitwerkt. Des ondanks is er genoeg goeds te beleven wanneer je weet wat je verwacht.

Sander Noordijk