Recensie: Amy

een jonge amy winehouse

We kennen allemaal de muziek van Amy Winehouse en ook het feit dat ze worstelde met drank, drugs en roem, maar uit de documentaire Amy van regisseur Asif Kapadia blijkt hoe haar levensverhaal echt in elkaar steekt.

De film laat in min of meer chronologische volgorde het levensverhaal van de unieke zangeres zien. Het is Kapadia daarbij gelukt om vrijwel alle belangrijke mensen in het leven van Amy Winehouse aan het woord te laten. Het begin is vrolijk en speels en draait om de energieke Amy en haar enorme talent, maar al snel duikt de rode draad van het verhaal op: drugs.

Zodra Amy een voorschot krijgt van een platenmaatschappij om haar album Frank op te nemen, verlaat ze haar ouderlijk huis zodat ze “ongestoord wiet kan gebruiken”. Ik had altijd het beeld dat ze door de roem en de druk die daar bij hoort de toevlucht zocht in overmatig gebruik van genotsmiddelen, maar dat is dus niet zo. Amy Winehouse had altijd al een voorliefde voor drugs en dit zal steeds meer en meer een invloed hebben op haar leven.

“Boring without drugs”

Het meest kenmerkend hiervoor is een scene die zich afspeelt als Amy op de top van haar roem is. Ze is genomineerd voor heel veel Grammy Awards en speciaal daarvoor is een feest georganiseerd. Onder zware druk is ze al dagenlang nuchter. Terwijl iedereen in de zaal uitzinnig is vanwege de vele gewonnen awards verzucht Amy tegen een vriendin: this is so boring without drugs. Het verhaal rondom de dood van Amy Winehouse is bekend, maar dat de aanloop daarnaartoe zo lang en pijnlijk is komt keihard naar voren in deze documentaire.

Een andere rode draad in de film zijn de teksten van de liedjes die Amy Winehouse ons heeft nagelaten. Deze teksten laten Amy’s kant van het verhaal horen: de worsteling met de drugs en de pijnlijke kant van de liefde. Dit is geen gemakkelijke film. Je zult tijdens het kijken tot tranen geroerd worden en je boos maken, maar ook genieten van de prachtige muziek en de unieke persoon die Amy was.

Amy Winehouse