Recensie: La Scala – The Last Carousel

The Last Carousel

Soms, heel soms, is het hebben van pretenties helemaal zo slecht nog niet. Neem nu La Scala, een kwartet afkomstig uit Chicago. De bandnaam is een verwijzing naar het wereldberoemde operahuis in Milaan.

Het fotomateriaal op hun website (alwaar wij Nederlanders worden verwelkomd met “een wonderlijke mix”) bevat precies de juiste hoeveelheid kunstzinnigheid. De muziek breekt graag los uit het indiehokje, met een voorkeur voor Oost-Europese melodieën. De vocalen zijn hier en daar in het Frans, en men covert en passant Jacques Brel nog eventjes. Kortom, La Scala is een band die niet bang is voor het grote gebaar. En daarmee, met hun laatste EP The Last Carousel, wellicht ook voor het grotere publiek.

Editors

The Last Carousel kwam eerder dit jaar uit als digital download, en natuurlijk als 12” vinyl release. De 7 tracks laten een band horen die actief op zoek is naar een ander geluid, met daarbij de voorkeur voor ongebruikelijke toonladders en een Tom Waits-achtige potten- en pannenesthetiek. De stem van zanger Balthazar de Ley houdt ergens het midden tussen Tom Smith van Editors, Interpol’s Paul Banks en, inderdaad, Jacques Brel. De gitaarpartijen hebben ook iets Editors-achtigs, alhoewel La Scala wat meer ruimte in haar geluid houdt en het tempo iets lager houdt. Tekstueel duikt de band de abstracte diepte in, en refereert men graag aan de Grote Emoties: liefde, verraad, melancholie, verlangen. My Checkered Past combineert hoempa-ritmes met een gitaarpartij die aan een bouzouki doet denken, en roept beelden op van Parijs begin 20e eeuw. Single The Bachelorette’s Needs is een klaagzang – “Free me from this life!” zingt gekwelde ziel De Ley in een oosters aandoende toonsoort. Het intro van The Last Carousel zou zo uit de koker van Ennio Morricone kunnen zijn gekomen.

Uit al het bovenstaande blijkt dus wel dat La Scala een pretentieus clubje is. Het wringt echter vrijwel nergens – de songs zijn zorgvuldig samengesteld, de productie (die klinkt alsof de opnames in een kerk zijn gedaan) versterkt de stemming, en met 7 tracks binnen 25 minuten weet de band te aandacht vast te houden. Hoe dit zou werken op een volledig album valt te bezien, maar met The Last Carousel als visitekaartje kan de band voorlopig vooruit.

Het album is via de bandcamp-pagina van de band te krijgen. Tip: download dan ook meteen de geweldige (gratis) track La Chanson de Jacky.

Jacco Kuipers