Bij Tokio denk je al snel aan hectiek en heel veel mensen. De Zweedse fotograaf Gerry Johansson laat de stad juist van een geheel andere kant zien. Op zijn foto’s is Tokio een serene en gestructureerde stad. De mooiste foto’s die Gerry Johansson in Japan maakte zijn tot 9 maart 2025 te zien bij de Antwerpse galerie IBASHO.
De expositie toont een selectie van twee series die Johansson maakte. Allereerst is er Tokyo, waar hij in 2004 een bezoek aan bracht. De metropool krijgt een serene uitstraling door de zwart-witfotografie en het gevoel voor lijnen en compositie. De zorgvuldige composities en de haast abstracte architectuur geven de foto’s een fijn soort kalmte. Kenners van de geschiedenis van de fotografie herkennen overeenkomsten met de New Topographics, een beweging uit de jaren ’70 met fotografen als Lewis Baltz en Nicholas Nixon, die in zwart-wit stedelijke gebieden wisten te transformeren naar ritmisch en abstract werk.
Verder zijn er ook foto’s te zien uit de serie Ehime. Hiervoor reisde Gerry Johansson in 1999 naar de gelijknamige prefectuur in het zuiden van Japan. Daar bracht hij vier weken door in de stad Matsuyama. Hier onderzocht de fotograaf het hedendaagse Japan, waar ondanks alle moderne (vaak technologische) ontwikkelingen ook nog volop ruimte is voor traditie en oude cultuur. Alle foto’s zijn prachtig geschoten met een grootformaat 8×10 camera.
Over Gerry Johansson
Gerry Johansson studeerde grafische vormgeving aan de School of Design and Crafts in Göteborg, Zweden. Na zijn afstuderen in 1969 werkte hij als grafisch ontwerper, voordat hij zich halverwege de jaren tachtig volledig aan de fotografie wijdde. Johansson’s werk bevindt zich in de collecties van het Moderna Museet in Stockholm, Zweden, en in de Tangen Collectie van de Kunstsilo in Kristiansand, Noorwegen. Sinds 1985 heeft Gerry Johansson meer dan dertig boeken gepubliceerd, waaronder het recente Maine (The Ice Plant, 2024), Spanish Summer (MACK, 2022) en American Winter (MACK, 2018). Hij werd bekroond met de prijs van de Zweedse Kunstcommissie (2012), de Lars Tunbjörk Prijs (2019) en de Prins Eugen Medaille (2024). Hij woont en werkt in Höganäs, Zweden.
