Tot en met 3 augustus 2025 kun je in Museum Kunstpalast in Düsseldorf de tentoonstelling MAMA bezoeken. Door de unieke en veelomvattende benadering van het thema is deze expositie razend interessant. Zeker voor moeders, maar ook voor ieder andere bezoeker.
Bij het betreden van de eerste zaal van MAMA merk je direct dat de curatoren nagedacht hebben over alle associaties die van toepassing kunnen zijn bij het thema. Zo zien (en horen) we als eerste Heintje met zijn grote hit Mama uit 1967. Voor veel bezoekers zal dit lied herinneringen oproepen. Of dat irritatie is of nostalgische gevoelens is persoonlijk. Wie echter om de wand met Heintje heen loopt, ontdekt de geschiedenis van zijn hit. Zo was het als eerste een hit in Italië in 1940. De fascisten waren dol op het nummer, maar Bixio Cherubini, de schrijver van de tekst, was een partizaan. Dit is al meteen een goed voorbeeld van de vele diepere lagen die in de expositie zijn aangebracht.
Mutti
In elke zaal kun je, als je dat wil, connecties maken tussen de kunstwerken of de diepere betekenissen ontdekken, maar het is ook mogelijk om gewoon van de kunst te genieten. Er zijn schilderijen die de verschillende kanten van het moederschap belichten, van vreugde tot rauw. Of je staat oog in oog met honderden jaren oude sculpturen van wellicht de beroemdste moeder in de kunst: Maria. En omdat we immers in Duitsland zijn is er ook aandacht voor Angela Merkel, die door haar vele fans de bijnaam Mutti kreeg (ondanks dat ze zelf geen moeder is).
Maina-Miriam Munsky
Er is werk van beroemde kunstenaars als Louise Bourgeois, Barbara Kruger en Egon Schiele, maar we ontdekken ook nieuwe namen of namen van kunstenaars die we een beetje vergeten waren. Indrukwekkend is een schilderij van een keuken waarin midden in de nacht een moeder met haar pasgeboren kind staat door Caroline Walker. Of de indringend persoonlijke foto’s van Elina Brotherus. Het meest bijzonder vinden we het drieluik van Maina-Miriam Munsky, dat op klinische wijze beelden uit een ziekenhuis laat zien, inclusief een geboorte. Het beeld is zowel provocerend als menselijk.
In de laatste zaal is er ruimte voor interactie. Er zijn vragen die je kunt beantwoorden over moeders en het moederschap. De antwoorden van anderen kun je lezen en beluisteren. Zo ontdek je dat het moeder zijn voor iedereen een andere associatie oproept. De meningen en gedachten van de bezoekers zijn net zo divers en inspirerend als de tentoonstelling zelf.
