Vanaf vandaag draait ATTACK THE BLOCK van regisseur Joe Cornish in de Nederlandse bioscopen. Een hilarische actiecomedy, waarin een Londense flat in een achterstandswijk wordt aangevallen door agressieve buitenaardse wezens, waarna de plaatselijke hangjongeren – zelf ook geen lieverdjes – de strijd met de monsters aangaan. “Inner city versus outer space!”
ATTACK THE BLOCK is geïnspireerd op genreklassiekers als THE GREMLINS en met name het werk van John Carpenter (THE THING, ASSAULT ON PRECINCT 13): films met een “high concept”, zo’n idee dat in één zin uit te leggen is – en als je voor dat idee te porren bent, is dit anderhalf uur lang genieten.
Regisseur Joe Cornish maakt met deze film zijn debuut. Hij werkte jaren in de Britse televisiewereld, en via maatje en schrijfpartner Edgar Wright (SHAUN OF THE DEAD, SCOTT PILGRIM) lukte het hem om zijn script geproduceerd te krijgen (later dit jaar zal overigens de eerste KUIFJE film van Steven Spielberg verschijnen, waarvoor Cornish en Wright ook het script schreven).
Straatschoffies
Het plot is dus oersimpel: Hoofdpersonage Moses (debutant John Boyega) en zijn bende van straatschoffies hebben op een avond een ‘close encounter’ met een alien… en dit wezen blijkt de eerste van vele ongewenste bezoekers te zijn. De jochies twijfelen geen moment en nemen de wapens op tegen deze ruimteplaag.
Wat ATTACK THE BLOCK authentiek en uniek maakt is dat de jochies hun eigen taal spreken: straattaal, rechtstreeks opgepikt uit de ‘council estates’ van Zuid-Londen. Regisseur Cornish vergelijkt het zelf met het ‘Nadsat’, de verzonnen taal die in A CLOCKWORK ORANGE wordt gesproken, maar ook het ‘Klingon’ uit STAR TREK. Hij deed uitgebreid research en creëerde een eigen taaltje, vol met direct quote-bare zinnetjes als “Allow it” en Believe, bruv!” Er is een goede kans dat deze uitspraken na het zien van de film nog lange tijd door je vocabulaire zullen spoken.
Grime en dubstep
Ook de muziek in de film is bijzonder: componist Steven Price werkte samen met de Basement Jaxx voor de score, die geïnspireerd is op de klassieke synthesizerscores die John Carpenter zelf componeerde voor (onder andere) ESCAPE FROM NEW YORK en HALLOWEEN en het werk van Ennio Morricone voor THE THING. Het levert een fraaie mix op tussen ‘old school’ filmmuziek en moderne, typisch Britse dance, met grime en dubstep als voornaamste invloeden.
Dit alles levert een erg fijne cocktail van invloeden en ideeën op, die ervoor zorgt dat ATTACK THE BLOCK tegelijk vertrouwd en volledig verfrissend en nieuw aanvoelt. Kort gezegd: als je zin hebt in een grappige, spannende, enge, extreem vermakelijke film – en wie wil dat nou niet? – ga dan naar ATTACK THE BLOCK. Je zult geen spijt hebben. Believe, bruv.