Het album waar we in 2021 het meest naar geluisterd hebben is Ignorance van The Weather Station. Een jaar na de release van deze plaat kregen we eindelijk de mogelijkheid om deze prachtige muziek live te horen.
Bij veel muziekliefhebbers en -journalisten eindigde Ignorance heel hoog in de eindejaarslijstjes, maar toch speelde de band in een net niet uitverkochte Tolhuistuin (ook wel bekend als Paradiso-Noord). Dat bood wel de mogelijkheid om lekker dichtbij het podium te staan en van de muziek te genieten.
Eerst zagen we nog de Ierse Aoife Nessa Frances de avond openen. Haar muziek heeft wel wat raakvlakken met het (oudere) werk van The Weather Station. Helemaal alleen toverde ze mooie liedjes uit haar drummachine, keyboard en gitaar. Niet veel later kwam de hoofdact op het podium. The Weather Station bestaat live naast zangeres Tamara Lindeman uit een 5-koppige band die zeer goed op elkaar is ingespeeld.
Prachtige arrangementen
Deze band weet heel mooi de muziek van The Weather Station in te kleuren. Lindeman begon het project als een reguliere indiefolkband, maar op Ignorance kregen de liedjes plots prachtige arrangementen. Live komen deze nog mooier uit de verf. De loopjes van de bassist zijn verrassend funky, de gitarist speelde heerlijk losjes en saxofoon en klarinet kleurden de liedjes prachtig in.
De focus lag duidelijk bij het album Ignorance, ondanks dat The Weather Station eerder dit jaar een nieuwe plaat uitbracht. Op deze staan wat oudere liedjes in een zeer ingetogen stijl. Heel bewust doseerde Lindeman maar twee liedjes in de setlist. Het intieme Stars zorgde overigens voor een bijzonder moment, want aan het einde kreeg de zangeres een hoestbui. Na excuses en een slok water maakte ze het liedje af.
Finale
Het zorgde alleen maar voor extra respect voor de zangkunsten van Lindeman. Haar stem is bijzonder mooi. Je zou het zelfs als bezwerend kunnen omschrijven. De hoogtepunten van de show zaten aan het einde van de reguliere set. Robber, wat toch al haar mooiste liedje is, kreeg bijvoorbeeld een mooie, jazzy finale met hoofdrol voor gitaar en saxofoon. En ook Parking Lot maakte heel veel indruk, mede door de tekst over kwetsbaarheid en mentale gezondheid.
Het publiek in Amsterdam kreeg vervolgens niet één, maar twee toegiften. Na de eerste met het ingetogen To Talk About en vaste afsluiter Thirty volgde na een luid applaus een tweede toegift. Iets wat volgens mij niet ingestudeerd was, maar echt een spontane actie na een geslaagde set leek te zijn. Zowel band als publiek kunnen dus terugkijken op een magisch mooie avond.