Het is een lichte vorm van heiligschennis om te zeggen dat Daniel Craig je favoriete James Bond is en daardoor boven de legendarische incarnaties van Sean Connery en Roger Moore staat. Toch wist Craig vanaf Casino Royale die plek voor mij te veroveren.
Het was ruwer en lomper, zonder de charme en suave-factor kwijt te raken. Waar Pierce Brosnan in de film daarvoor nog in een dure sportwagen over ijs racete terwijl hij werd achterna gezeten door een letterlijke zonnestraal, walste Craig als een menselijk bulldozer door een bouwplaats. Tegelijkertijd leerden we voor het eerst ook de menselijke, gevoelige kant kennen van 007.
Met No Time To Die heeft Craig de rol voor de allerlaatste keer op zich genomen. Voor mij als fan van deze Bond was het – ondanks een matige villain – een waardig afscheid en kan ik niet wachten om te zien wat ze met de franchise gaan doen. Maar dit is geen recensie van No Time To Die, dat heeft mijn collega Marco namelijk al gedaan met de release. Ik was vooral benieuwd of ze met de home release Daniel Craig een mooi afscheidsfeestje konden geven middels special features na vijftien jaar dienst.
De extra’s van de Blu-ray beginnen met een aantal behind the scenes featurettes die de anatomie van een stunt tot in details laten zien en de verschillende locaties in de spotlight zetten. Interessant genoeg om een keer te kijken, maar ik had gehoopt dat er voor Craig zijn laatste film uitgepakt zou worden in plaats van deze korte blikjes…en toen kwam ik aan bij de laatste extra: Being James Bond.
Het waardige afscheid
Being James Bond is een documentaire van meer dan 45 minuten die ingaat op de run van Daniel Craig als Bond. Het begint letterlijk met de negatieve reacties op de aankondiging dat hij de nieuwe 007 was, die vervolgens 180 graden omsloegen toen een paparazzi een foto wist te maken van Craig die in zijn blauwe zwembroek uit de zee kwam lopen in Casino Royale.
Tegelijkertijd zijn de makers in Being James Bond open en eerlijk over wat er fout ging met bijvoorbeeld Quantum of Solace, Craig zijn tweede Bond-film. Ook het hele debacle rondom Spectre en Craig zijn spraakmakende opmerkingen rondom de release toen hem werd gevraagd of hij nog een film wilde doen passeren de revue. Ik heb nooit geweten dat zijn been gebroken was tijdens het maken van die film, wat zijn “ik snijd nog liever mijn polsen door” opmerking een heel stuk begrijpelijker maakt.
Voor mij als fan van Craig zijn Bond was dit een geweldige documentaire die alle kanten van de afgelopen vijftien jaar belichten, maar is het tegelijkertijd niet een reden om de (UHD)Blu-ray voor aan te schaffen. Waarom niet dan Marc, je bent zo enthousiast?! Dat ben ik zeker, maar de documentaire staat in zijn volledigheid op YouTube waar hij gratis en voor niets te bekijken is.
Zonde, want hoewel de film zelf al een goede reden is om hem in je thuisbioscoop te kijken, had ik graag wat exclusieve content willen zien voor de home release.
Marc de Haas
