Niet veel series kunnen zeggen dat ze na 50 jaar nog steeds zo’n grote fanbase hebben als James Bond. Iedereen in de wereld kent de titelsongs van de Britse spion wel en heeft wel een beeld bij hem. Film nummer 23 draait vanaf deze week in de Nederlandse bioscopen. Beginnen bij Bond na 50 jaar zijn grijze haren naar boven te komen, of kan hij nog altijd met de nieuwe jongens meedoen?
Zodra je aan mensen vraagt wie voor hen de beste Bond is/was, krijg je vaak antwoorden als: Sean Connery of Pierce Brosnan. Ik jaag mensen dan ook vaak de kast op door eerlijk toe te geven dat Daniel Craig mijn favoriet is. Het is het ruige karakter van Craig zijn Bond dat het voor mij doet. Zoals M hem al beschreef in Casino Royale, is deze Bond een ‘blunt object’. Ik zal in mijn recensie ook een aantal keer terugblikken op de vorige twee films met Daniel Craig, omdat er een duidelijke lijn te zien is in de ‘evolutie’ van zijn 007.
Verhaal
Waar Casino Royale begon als sterke introductie voor hoe Daniel Craig deze Bond zou neerzetten, was Quantum of Solace door het gebrek aan een verhaal een teleurstelling. Skyfall heeft hier van geleerd en zet naast de vele actiescenes een erg sterk verhaal neer met persoonlijke intriges.
Nadat een missie in Istanbul volledig misgaat wordt James Bond vermist en is hij vermoedelijk gedood. Door een fout van M (Judi Dench) komt een harde schijf, met daarop gegevens van MI6 agenten die geïnfiltreerd zijn bij terroristische organisaties, in handen van de verkeerde persoon. Bad guy Silva (Javier Bardem) is namelijk iemand uit M’s verleden en is uit op wraak. Hij is MI6 steeds een stap voor en dit zorgt ervoor dat Bond weer ten tonele moet treden en de wereld moet redden.
Het verleden van M wordt voor het eerst dan ook naar voren gehaald en je komt er achter dat ook zij verkeerde keuzes heeft gemaakt. Niet alleen het verleden van M wordt verkend. Voor het eerst in de 50 jaar James Bond-films wordt er gekeken naar het verleden van de superspion. Het is een gewaagde stap van regisseur Sam Mendes, want wat Bond speciaal maakte was het mysterieuze. Je wist niks van zijn verleden (als je de boeken van Ian Fleming niet hebt gelezen). Toch is het een stap die niet verkeerd is, het past erg goed in de film. Mendes weet een paar blikken te werpen in het verleden, maar houd nog genoeg over voor de verbeelding van de kijker.
Bondgirls/boy?
Het zit Daniel Craig niet mee met de dames. Waar in Casino Royale zijn grote liefde dood ging en er voor zorgde dat hij in Quantum op een wraaktocht ging, hoopte ik dat hij deze keer wel wat langer gelukkig kon zijn. Dit komt gedeeltelijk uit, want hij heeft meerdere ‘love interests’ in deze film. Zelfs een lichte homo-erotische scene tussen Craig en Bardem is toegevoegd, al werkt deze lichtelijk op de lachspieren.
Cast
Daniel Craig heeft een lastige start gemaakt als Bond. Vanaf het moment dat hij werd gecast werd er over hem gezegd dat hij geen juiste James Bond was. Ik hoop deze mensen, nadat zij Skyfall hebben gezien, nog eens te spreken. Want ook zij moeten toegeven dat Daniel Craig zich de rol van James Bond eigen heeft gemaakt. Iedere 007 acteur had zo zijn eigen trekjes. Sean Connery was charmant. Roger Moore was humoristisch. Daniel Craig is de stoere/ruige van de hele rij die toch zo zijn emoties meedraagt en soms naar buiten laat glippen. Zijn relatie tot M wordt in Skyfall verder ontwikkeld en uitgediept.
‘Dame’ Judi Dench is langzamerhand een bekende in deze serie. Skyfall is namelijk haar zevende vertolking als MI6-leidster M. Het is ook meteen haar grootste Bondfilm. Zij staat samen met Daniel Craig in de spotlight en zelf in een actiefilm misstaat dit haar niet. Ze blijft ieder moment in haar karakter en zelfs in de meer emotioneel geladen scenes, blijft zij de pittige tante die we hebben leren kennen. Javier Bardem zet met bad guy Silva een karakter neer waar je interesse in krijgt. Zijn flamboyante (homoseksuele) houding is er één die nog niet eerder zo nadrukkelijk aanwezig is geweest bij een vijand in een 007-film. Hij is niet uit op wereldheerschappij en wilt geen olie of geld. Hij is uit op pure wraak. Javier Bardem is een acteur die al eerder heeft laten zien dat hij emoties kan neerzetten. Ook in Skyfall doet hij dit weer.
Na twee films afwezig te zijn geweest, is Q weer terug. Waar John Cleese hem neerzette als een klagerige toch komische oude man, is Ben Whishaw nu een veel jongere Q. De gesprekken tussen hem en Bond zijn luchtig en met een komische noot. Zo wordt Bond er een aantal keer op gewezen dat hij te oud is en dat het niet meer hetzelfde werkt als “vroeger”. Een grote bijrol is weggelegd voor Ralph Fiennes (bij het grote publiek bekend als Voldemort uit de Harry Potter-films). Hij speelt Mallory, voorzitter van de bond die M langzaam aan haar pensioen moet laten beginnen.
Locaties
007 is een man die iedere uithoek van de wereld wel eens heeft gezien (en zelf de ruimte). Vaak waren dit exotische locaties waar menig persoon nooit zal komen. Het is dan ook een aangename verandering dat het grootste gedeelte van Skyfall zich afspeelt in het grijze Groot-Brittannië.
Conclusie
Vrienden hebben mij gevraagd of dit nu ook echt de beste film tot nu toe is. Ik durf hier dan ook stellig JA op te zeggen. Het weet actie met een sterk verhaal te combineren. Als de aftiteling na meer dan twee uur gaat lopen wil je weten op welke manier de volgende films gaan lopen. In de tijd dat je hebt zitten kijken wordt er gewerkt naar een climax, die de komende films volledig zal veranderen. Zelfs 50 jaar na dato is James Bond nog altijd de man who man want to be, and women want to be with.
Recensie: Marc de Haas
