Super Mario Odyssey Review

Mario in New Donk City

Met The Legend of Zelda: Breath of the Wild, had de launch van de Nintendo’s nieuwste console al een rammer van een game te pakken, die in menig Game of the Year lijstje naar voren zal komen. Nu Super Mario Odyssey in de schappen ligt, lijkt Link deze eerste plek te moeten gaan delen eind dit jaar, als hij er al niet vanaf gestoten wordt. Odyssey is namelijk een must-have voor iedere eigenaar van een Nintendo Switch.

Mario is back

In 1996 wist Super Mario 64 niet alleen de Mario-games voor altijd te veranderen, maar werd er tevens een 3D-platformer neergezet die als de fundering gold voor de vele games die daarna kwamen. De afgelopen jaren zijn er genoeg titels uitgekomen met de besnorde loodgieter in de hoofdrol, maar deze kwamen qua grootsheid niet in de buurt bij games als Mario 64, Galaxy en Sunshine. Super Mario Odyssey doet dit wel en op een grandioze wijze.

Het verhaal is simpel en vrijwel hetzelfde als altijd: Peach wordt ontvoerd door Bowser en het is aan Mario om haar te redden. Deze keer gaat de bad guy echter een stap verder en wil hij Peach forceren om met haar te trouwen. Vrijwel meteen wordt de iconische pet van Mario vernietigd. Deze wordt vervangen door het wezentje Cappy, dat zich kan transformeren in verschillende hoeden. Hiermee wordt meteen het belangrijkste nieuwe gameplay element geïntroduceerd: wanneer Mario Cappy tegen een vijand aangooit, kan hij deze overnemen.

Iedere overname speelt en voelt weer anders aan en zorgt voor nieuwe mogelijkheden in de wereld. Zo kan je middels Hammer Bro met hamers gooien (je raadt het niet) waarmee je blokken kan vernietigen, of kan je middels Cheep Cheep-visjes sneller door het water bewegen en onderwater ademen. Deze nieuwe moves zijn ook nodig, want om Bowser te achtervolgen moet Mario verschillende Power Moons verzamelen die door de werelden zijn verspreid.

Groot, groter, grootst

Het verzamelen van deze manen werkt erg verslavend en met meer dan 900 Moons zijn er genoeg uren aan gameplay. Sommige van deze manen liggen simpelweg voor je neus, terwijl je voor de wat moeilijkere manen een razendsnel reactievermogen dient te hebben en af en toe out of the box moet denken. Toch kon ik Super Mario Odyssey op geen enkel moment echt moeilijk noemen, wat misschien ook wel één van de weinige nadelen van de game is. Zelfs na het voltooien van de verhaallijn is er nog genoeg te doen en je zou haast kunnen stellen dat dit het moment is waarop de game pas écht begint.

In tegenstelling tot het bijna dystopisch te noemen Zelda Breath of the Wild, barst Mario van de kleuren en vrolijke figuren. Hierdoor heb ik vrijwel de hele game met een grijns op mijn gezicht gespeeld. De werelden zijn leuk om te verkennen, met voor mij als hoogtepunt New Donk City die we ook al meerdere keren voorbij zagen komen in de trailers. Het is een grote speeltuin waar je los kan gaan en de moves kunt oefenen die Mario in zijn mars heeft.

Naast de grote hoeveelheid moons die verzameld moeten worden, kan Mario zich ook verkleden middels kostuums die je kunt kopen in de werelden. Ze mogen dan wel geen invloed hebben op de gameplay, toch vond ik het erg leuk om iedere keer, wanneer ik een nieuwe wereld betrad, te kijken welke kostuums hier te koop waren en om vervolgens zo snel mogelijk de voldoende hoeveelheid munten bij elkaar te sprokkelen hiervoor.

Tot slot is het benoemen van de besturing ook nog zeker iets waar ik niet omheen kan. Super Mario Odyssey speelt namelijk verdraaid fijn en dat is precies waardoor het platformen nooit problematisch is. Daarnaast kan de game op verschillende manieren gespeeld worden. Bij het opstarten van de game krijg je de melding dat de game ook speelbaar is door de twee losse Joy-con controllers te gebruiken, waarbij je Cappy kan gooien met bewegingen. Het is duidelijk dat Nintendo deze manier van spelen voor ogen had bij het ontwikkelen van de game, want met de motion controls zijn er net iets meer bewegingen mogelijk. Het merendeel van deze moves zijn ook gewoon mogelijk met de joy-cons aan de switch zelf gekoppeld of via de Pro Controller, dus het is geen vereiste. Persoonlijk vond ik het zelf fijner om de game met de gewone controller te spelen dan met de losse joy-cons.

Conclusie

Heb je een Nintendo Switch staan? Dan is Super Mario Odyssey een titel die je absoluut moet hebben. De gehele game heb ik met een grijns op mijn gezicht doorgespeeld en zelfs na het uitspelen van de verhaallijn is er nog voor vele uren aan gameplay. Nog geen Switch aangeschaft omdat Zelda niet jouw ding is? Dan heb je met Super Mario Odyssey dé reden om naar de winkel te rennen.

Super Mario Odyssey is nu exclusief verkrijgbaar voor de Nintendo Switch

Marc de Haas