Stel dat kunstwerken in een museum over een werkend paar ogen zouden beschikken, waar kijken ze dan de hele dag naar? Kunnen ze de andere kunst bewonderen of is het allemaal een heel stuk saaier?
Om de Tumblr-pagina What They See zijn een aantal voorbeelden te zien van het uitzicht van kunstwerken in het Metropolitan Museum of Art in New York en daaruit blijkt dat schilderijen de beste plek hebben en dat sculpturen het meestal slechter treffen, maar dat dat meestal hun eigen schuld is.
Een goed voorbeeld van een schilderij met een prima uitzicht is het Meisjeskopje van Johannes Vermeer uit 1665-1667 dat je op de foto bovenaan deze pagina ziet. Zij ziet andere kunst, bezoekers en ze kan zelfs in andere zalen kijken.
Ook Héraklès Archer (of voluit) Héraklès tue les oiseaux du lac Stymphale van de Franse beeldhouwer Émile-Antoine Bourdelle heeft een mooie plek. Hij heeft een beeld tegenover zich waar hij zich op kan richten.
Deze marmeren buste uit de 1ste of 2de eeuw die is gemaakt door een onbekende maker heeft het minder goed voor elkaar. Doordat deze jongeman naar beneden kijkt kan hij het patroon in de vloerbedekking van het museum onderhand wel dromen.
De Nederlanders doen het goed in dit overzicht, want niemand minder dan Rembrandt van Rijn himself (op een zelfportret uit 1660) heeft een prima plekje waarbij het zowel bezoekers als andere kunstwerken kan bekijken.
Nog een voorbeeld van een beeld dat door de pose vastzit aan een saai uitzicht. La petite danseuse de 14 ans van Edgar Degas kijkt schuin omhoog en ziet daardoor niet heel veel bijzonders.
Maar het kan altijd erger: La Nuit van Aristide Maillol kijkt tot in de eeuwigheid naar haar eigen kruis.
The Vine van Harriet Whitney Frishmuth heeft geluk dat er op sommige delen van het museum glazen daken zijn aangebracht.
Op je zij liggend kom je als kunstwerk de eeuwen op relaxte wijze door, maar deze liggende naakte dame van Amedeo Modigliani ziet daardoor de wereld wel een kwartslag gedraaid.
Er zijn ook kunstwerken die helemaal niets zien. Op Thérèse rêvant van de Franse schilder Balthus heeft Thérèse haar ogen dicht en ziet ze dus niets.