Op het gebied van games had 2018 flink wat te overtreffen, want 2017 was tenslotte het jaar waarin we de Nintendo Switch kregen met Super Mario Odyssey en The Legend of Zelda Breath of the Wild. Ook werden we dat jaar getrakteerd op titels als Horizon Zero Dawn, PUBG en Assassin’s Creed Origins, waarvan de laatste de volledige franchise opnieuw uitvond.
Hoewel we dit jaar dan wel geen nieuwe consoles hebben gekregen, kregen we wel de nodige toppers op de consoles die we al hebben staan. Dit waren mijn tien favorieten:
- ASTRO BOT: Rescue Mission
Een game die hoogstwaarschijnlijk niet door veel mensen gespeeld zal zijn, daar het een titel is die exclusief te spelen is via de PlayStation VR. En laat dat nu net een device zijn die lang niet iedereen in huis heeft. Gigantisch zonde, want ASTRO BOT: Rescue Mission is wat mij betreft dé reden om de VR headset aan te schaffen. De opzet is vrij simpel: een gebruikelijke platformer waarin je met een klein robotje naar het eind van het level moet rennen/springen/zwemmen en tegelijkertijd zijn verstopte vriendjes moet vinden. De unieke twist zit hem echter in het feit dat jijzelf ook ‘fysiek’ aanwezig bent in de wereld. De robot zal niet alleen voor je uit rennen, maar ook boven je langs, ver onder je en soms moet je obstakels aan de kant beuken met je eigen hoofd, of om hoekjes kijken waar hij uithangt. Tegelijkertijd vallen sommige vijanden jou ook aan, waardoor je ook voor jezelf moet zorgen. Een must-buy voor iedereen met de PlayStation VR.
ASTRO BOT: Rescue Mission is exclusief beschikbaar voor de PlayStation 4
- The Messenger
Op het eerste oog is deze 2D platformer een eerbetoon aan klassiekers als Ninja Gaiden. Oftewel een bikkelharde moeilijkheidsgraad waardoor je soms je controller wilt weggooien. Hierdoor is de euforie des te groter als het na die ene keer toch nog proberen wel lukt om die eindbaas te verslaan. Toch heeft deze game meer in petto dan op het eerste oog blijkt. Na niet al te veel levels worden er speciale portalen geïntroduceerd, waardoor je kunt wisselen tussen twee dimensies. De een is in 8-bit (denk aan de NES) en de ander is een 16-bit wereld (denk aan de SEGA/SNES tijd), elk met hun eigen obstakels. Daarnaast is het script één van de meest hilarische van dit jaar, waardoor deze wat mij betreft een plekje op de lijst krijgt.
The Messenger is beschikbaar voor de Nintendo Switch en PC
- Call of Duty Black Ops 4
Call of Duty doet toch ieder jaar vrijwel hetzelfde? Voor het grootste gedeelte ben ik het hier zeker mee eens en voordat de game uitkwam had ik niet verwacht hem aan het eind van het jaar in deze lijst te kunnen zetten. De single player verhaallijn is namelijk het eerste wat ik ieder jaar opstart en laat dit nu de eerste keer zijn dat deze niet aanwezig is. Dat haalt echter niet weg dat je minder krijgt voor je geld, want naast de gebruikelijke Multiplayer en Zombies (welke allebei naar mijn mening sterk verbeterd zijn) is de grootste toevoeging dit jaar Blackout. Je zou zeggen dat er na PUBG en Fortnite geen ruimte meer is voor nóg een Battle Royale game, maar Blackout weet zichzelf genoeg te onderscheiden om als derde speler mee te kunnen dingen en zelfs spelers weg te kapen bij PUBG.
Call of Duty Black Ops 4 is beschikbaar voor de PC, PS4 en Xbox One
Je zou haast vergeten dat Far Cry 5 dit jaar is uitgekomen. Far Cry 4 en Primal wisten mij niet lang genoeg te boeien om volledig door te spelen en hoewel de hoofdpersoon van deel vijf misschien niet je van hét was, zorgden de omgeving van het fictionele Hope County en de interessante bad guys ervoor dat ik hem in één ruk wist uit te spelen. Zelfs op het werk was ik aan het plannen wat ik die avond ging doen. Het gebeurde dan ook vaak genoeg dat ik urenlang geen missies deed en simpelweg door de bossen aan het struinen was om hier en daar mijn vishengel uit te gooien of te jagen…om vervolgens met een vlammenwerper en bevriende grizzlybeer een vijandelijk kamp over te nemen.
Far Cry 5 is beschikbaar voor de PC, PS4 en Xbox One
- Celeste
Nog een retro 2D platformer? Absoluut, maar ook Celeste heeft een uniek gegeven waardoor het op deze lijst terecht komt. Naast het feit dat de gameplay subliem is, zijn de bite sized levels op sommige moment absurd lastig. Dit heeft echter volledig te maken met het verhaal van Celeste, één waar veel mensen iets aan kunnen hebben. Centraal staat namelijk het omgaan met onzekerheid, het overkomen van obstakels en mental health. Hoe moeilijk de game het je af en toe wel niet maakt, het zal je nooit straffen en zelfs belonen met oppeppende berichten om door te zetten.
Celeste is beschikbaar voor de PC, Nintendo Switch, PS4 en Xbox One
- Assassin’s Creed Odyssey
In de inleiding zei ik het al: Assassin’s Creed Origins wist vorig jaar na een jaar afwezigheid het wiel opnieuw uit te vinden voor de franchise. Vergeet alles wat je weet als je de laatste delen hebt overgeslagen, want naast het gebruikelijke rondsluipen, over daken rennen en mensen omleggen is er nu een volledig RPG-systeem toegevoegd. Net als bij de allereerste twee delen, voelt ook Origins nu als opzetje voor de échte game; Odyssey. Alles in Origins voelt machtiger en nog beter uitgewerkt aan. De hoofdpersonages zijn interessanter doordat er nu keuzes in dialoog gemaakt kunnen worden, de wereld van het Oude Griekenland is – vergeleken met het het wel heel erg beige Egypte – vele malen kleurrijker en zelfs het hedendaagse verhaal (het blijft tenslotte een sci-fi game) wist mij te boeien. Ik ben dan ook erg benieuwd hoe Ubisoft hier op gaat voortborduren.
Assassin’s Creed Odyssey is beschikbaar voor de PC, PS4 en Xbox One
- Super Smash Bros. Ultimate
Is het nu een Party game, of is het nou een Fighting game? Speel je met de items aan, of toch uit? Terwijl mensen daarover aan het discussiëren zijn, speel ik rustig nog een paar potjes van één van mijn favoriete games van het jaar, waarin een gigantische lading Nintendo (en zelfs een aantal non-Nintendo) personages met elkaar op de vuist gaan. De Ultimate in de titel staat er niet voor niets: alles uit iedere voorgaande titel is toegevoegd aan deze game. Naast het feit dat je dus 75 verschillende personages hebt om mee te vechten en een stortlading aan stages om in te vechten, is het ook een waar museum te noemen als het gaat om gamemuziek. Van iedere vechter zijn franchise is bekend muziek toegevoegd in de originele vorm, of geremixt zodat het beter tot zijn recht komt in Smash. De game heeft zelfs een modus waardoor je de Switch in slaapstand kunt zetten en tegelijkertijd naar de muziek kunt luisteren.
Super Smash Bros. Ultimate is exclusief beschikbaar voor de Nintendo Switch.
De posities van de drie titels die hierna komen mogen op ieder moment met elkaar omgewisseld worden, waar het hier wat mij betreft gaat om de absolute top van 2018.
- Red Dead Redemption 2
Als Rockstar Games met een nieuwe game komt, is het een waar evenement te noemen. GTA V staat al jaren in de lijstjes met meestverkochte games en het zal mij niet verbazen als Red Dead Redemption 2 zich daaraan gaat toevoegen. Rockstar Games heeft zich met het neerzetten van een levendige wereld weten te overtreffen. Waar ik eerder dit jaar in Far Cry 5 soms uren ‘niks’ kon doen, wist RDR2 ervoor te zorgen dat ik uren ‘niks’ aan het doen was en toch de grootste avonturen beleefde in een belachelijk mooie wereld.
Het is een ruige wereld waar je soms iets te realistische handelingen moet voeren, waardoor het tempo een stuk trager is dan je gewend bent. Jezelf scheren, in bad gaan en items stuk voor stuk moeten loten door ze letterlijk te pakken zijn slechts een paar voorbeelden. Het is daardoor ook geen titel die voor iedereen is weggelegd zoals Grand Theft Auto IV dat bijvoorbeeld wel is.
Na 70(!) uur had ik de laatste verhaalmissie van de prequel voltooid, rolde er een traantje over mijn wang en zijn er zelfs nu nog sidemissions voor mij om aan te gaan. En dan heb ik het nog niet eens gehad over Red Dead Online, wat er hoogstwaarschijnlijk de komende jaren voor gaat zorgen dat RDR2 niet vergeten gaat worden.
Red Dead Redemption 2 is beschikbaar voor de PS4 en Xbox One
BOY!
Een nieuw deel van een bekende serie op de markt zetten is niet heel moeilijk. We worden tegenwoordig platgegooid met sequels van materiaal dat we kennen. Des te indrukwekkend is het om een bekende franchise in een volledig nieuw jasje te gooien. Waar God of War voorheen bekend stond om de seks mini-games, het onthoofden van Griekse Goden en het verspillen van liters bloed, introduceerde Sony Santa Monica ons aan een kalmere Kratos en zijn vervreemde zoon. God of War is een emotionele reis, waarin de band van vader en zoon en de daarbij horende zorgen centraal staat. Tegelijkertijd vergeet het zijn roots niet en is de soepele combat tegen hordes vijanden nog altijd een groot onderdeel van de gameplay, waarbij menig vijand op brute wijze uit de weg geruimd wordt.
God of War heeft dit jaar niet alleen een nieuw jasje gekregen, maar Sony Santa Monica heeft de franchise een jas gegeven waarvan niemand had verwacht dat het die nodig zou hebben. Had je tegen mij gezegd dat ik in een God of War-game urenlang in een bootje zou zitten en naar de verhalen van een afgehakt hoofd zou zitten luisteren, had ik je voor gek verklaard. Laat dat nou precies zijn wat ik in april heb gedaan.
God of War is exclusief beschikbaar voor de PS4
Misschien ben ik – als iemand met een Spider-Man tattoo – wat bevooroordeeld, maar waar God of War en Red Dead Redemption 2 (die ik voor een andere site met mijn allereerste 10 heb bekroond) misschien de betere games waren, heb ik dit jaar het meeste plezier gehad met de webslingeraar op de PS4.
Jaren heeft het geduurd voordat we weer eens getrakteerd werden op een noemenswaardige Spider-Man-game en Insomniac Games is verder gegaan dan dat door ons de beste Spider-Man-game tot nu toe te geven. Nog nooit heeft het slingeren zo goed gevoeld en zelfs maanden na het uitspelen en de 100% halen, start ik de game zo nu en dan nog eens op na een lange dag werken om puur even een kwartiertje te slingeren door de stad. Tegelijkertijd weet het een intrigerend verhaal te vertellen, waarbij je denkt te weten wat er gaat gebeuren door de algemene comic- en/of filmkennis, om vervolgens toch op een ander been gezet te worden.
Marvel’s Spider-Man is exclusief beschikbaar voor de PS4
Honorable Mention: Fornite Battle Royale
Hoewel Fortnite officieel vorig jaar uitkwam, was 2018 het jaar waarin de Battle Royale manie volledig losbarstte. Fornite is overal waar je kijkt: in het nieuws, op straat in de vorm van kinderen die de dansjes doen, of zelfs op straat doordat je de game letterlijk overal kunt spelen. Zelfs ik, als gamer die voornamelijk single player games speelt, ontkwam er niet aan, waardoor het mijn meest gespeelde game van het jaar moet zijn. Daarnaast wist Fortnite het onmogelijke te doen: de grote makers (Microsoft, Nintendo en Sony) samenbrengen, waardoor spelen tegen gamers op totaal andere platforms mogelijk is. Wie had dat ooit kunnen denken?!
Teleurstelling van 2018: PlayStation Classic
“Wat Nintendo kan, moeten wij ook kunnen” moet Sony hebben gedacht bij de aankondiging van de PlayStation Classic. Het had door de release date dan ook de Kerstknaller van 2018 kunnen zijn, maar door een teleurstellende game line-up en wisselvallige emulatie was het eerder de Kerstflop. Begrijp me niet verkeerd, games als Final Fantasy VII en Metal Gear Solid zijn tegenwoordig nog absoluut de moeite waard om te spelen, maar het apparaatje mistte herkenbare titels die Nintendo wel meeleverde. Ook begrijp ik dat Sony vanuit nostalgisch oogpunt heeft gekozen om de eerste PlayStation controller zonder analoge sticks toe te voegen, echter schieten ze zichzelf bij een game als Metal Gear Solid genadeloos in de voet. Daarnaast was de adviesprijs van 100 euro simpelweg aan de te hoge kant.