No Time To Die, de nieuwste James Bond-film zal zeker gaan zorgen voor stevige discussies. De film is in de eerste plaats een klassieke Bond, maar je merkt ook dat dit wel eens de laatste film volgens het aloude recept zou kunnen zijn.
Toen acteur Daniel Craig liet weten dat No Time To Die zijn laatste keer James Bond zou zijn ontstond er al snel discussie over de houdbaarheidsdatum van het personage. Er gingen stemmen op voor een zwarte of vrouwelijke James Bond. Regisseur Cary Fukunaga neemt alvast een klein voorschot op de nieuwe ontwikkelingen door een aantal sterke vrouwen op te nemen in het verhaal. Hierbij kreeg hij hulp van Phoebe Waller-Bridge die meeschreef aan het scenario.
De film opent spectaculair met een bloedstollende proloog met daarachteraan direct een visueel overdonderde actiescene die alle klassieke Bond-elementen bevat. Daarna ontrafelt zich langzaam de verhaallijn die draait om een nieuw wapen dat de wereld bedreigt. Ook dit is niets nieuws onder de zon. Maar tegelijkertijd zie je steeds meer nieuwe elementen opduiken in het verhaal. Waaronder dus een aantal goed uitgewerkte vrouwelijke rollen.
Vorige films
Wat ook opvalt aan No Time To Die is de lengte (2 uur en 43 minuten) en het feit dat verhaallijnen uit vorige films (Spectre in het bijzonder) worden doorgetrokken. Hierdoor heeft Bond bijvoorbeeld nog te dealen met Ernst Stavro Blofeld, voordat hij de confrontatie aangaat met de nieuwe bad guy Lyutsifer Safin (een ietwat saaie rol van Rami Malek)
Tijdens de (vanzelfsprekend) spannende finale heeft No Time To Die flink wat verrassingen voor de kijker in petto. Hiermee is de film echt anders dan de 24 voorgangers. Het einde is een gedurfde keuze van de makers, maar als je een beetje bent bekomen van de plottwist is deze ook best begrijpelijk. We kijken nu al uit wat hierna komen gaat….
