Toen ik de disc van Donkey Kong Country Returns in 2010 in mijn Wii schoof, was ik door het dolle heen! Eindelijk, na al die jaren, kreeg ik de opvolger van mijn meest geliefde platform serie op de Super Nintendo. Ik vond een game die niet helemaal op kon leven aan die verwachting, maar een solide ervaring die nu een tweede kans krijgt op de Nintendo Switch.
We hebben hier dus te maken met een remaster van een game uit de tijd dat wiebelen met de controller op zijn piek was. Donkey Kong Country Returns ging hier niet helemaal in mee en vroeg de speler een WiiMote op zijn kant te houden en slechts heel minimaal gebruik te maken van zijn features. Op zich geen groot probleem dus om dit naar de hedendaagse standaard te trekken. Poets het grafisch op naar HD en haal die rommel eruit. Eruit is het niet helemaal geworden, maar er is wel geprobeerd om dit minder pijnlijk te maken. Zo is het gimmicky blazen van bloempjes wat Donkey doet verplaatst naar knoppencombinatie en hoef je het apparaat niet meer te schudden om te rollen.
Uitdagende platformer
De basis van de game staat nog steeds als een huis. Donkey Kong Country is uitdagender dan Mario en heeft een heel ander gevoel. De grote aap voelt log om te besturen en met meer gewicht en daar dien je met iedere sprong rekening mee te houden. The traditionele opzet van twee apen die elkaar helpen is minder prominent aanwezig. Diddy Kong zit altijd op de rug van Donkey en is niet los te besturen. In essentie fungeert deze hiermee enkel als extra levens en als Double Jump. Zonde, want de unieke speelwijze van de apen in de SNES games voegde juist variatie toe. Niet te zeggen dat Returns vervelend is om te spelen! Integendeel. Het zie er goed uit, speelt prima en de fantastische sfeer is aanwezig dankzij de muziek van David Wise, die bekende tracks remixt en fraaie nieuwe toevoegt
Vergelijk het niet met het origineel
Bijzonder is wel dat de prestaties van deze game niet opgewassen lijken tegen het origineel. Zo duurt het langer om in een level te komen dan op het console uit 2010 en zijn er ook wat artistieke aanpassingen geweest die niet altijd mooier zijn. Toch zal je hier als first timer of ervaren rot misschien niet eens veel van merken. De gameplay is namelijk solide genoeg om dit op te pakken. Het slingeren van lianen, het beklimmen van grassige voorwerpen en het rijden op- en het schieten uit vaten voelt nog altijd fantastisch. De game kent vakken vol met content, omdat het ook de nieuwe levels van de 3DS uitvoering meeneemt. Je kan op veel vlakken merken dat Donkey Kong Country Returns Retro Studios’ eerste titel was en alles wat je hier vindt wordt beter gedaan in Tropical Freeze. Heb je maar geld voor één Donkey Kong Country game op de Switch en je bent al klaar met SNES games in de Nintendo Online suite? Dan zou ik diens opvolger halen. Maar wil je meer DKC dan is Returns absoluut aan te raden.
Conclusie
In 2010 was Donkey Kong Country Returns heel indrukwekkend, inmiddels heeft de eigen game serie het beter gedaan in Tropical Freeze. Toch mag dit de pret niet drukken, want je vindt hier een geweldig uitdagend platformavontuur wat een paar prestatie-issues heeft maar verder lekker wegspeelt.