Met de grote hoeveelheid games die wekelijks verschijnen, is het soms moeilijk om helemaal bij te blijven. Om ruimte te geven aan games die ondersneeuwden in de drukte presenteert Mixed Grill een nieuwe toevoeging aan de serie ‘Mogelijk Gemist’, waarin we games aandacht geven die hun moment misten. Vandaag een Nintendo Switch triple bill!
Splatoon 3
Toegegeven moest ik er even inkomen toen Nintendo op de Wii U de nieuwe franchise aankondigde die een Player versus Player shooter combineerde met inktvissen en landje veroveren. Het tweede deel op de Switch kreeg mij echter helemaal overstag en klikte uitstekend. Hierdoor was ik erg benieuwd wat een derde deel, redelijk kort na de opvolger, kon bieden en om eerlijk te zijn is er weinig anders over te zeggen dan: “Het is meer Splatoon en dat is cool”. Qua setup is er niets veranderd: je maakt deel uit van een team van vier die het tegen vier andere menselijke spelers opneemt, waarbij zoveel mogelijk oppervlakte in de kleur van jouw team gespoten moet worden. Ondertussen werk je de vijand tegen met pistolen, super soakers en verfrollers. Wie nog niet genoeg had na deel 2 kan meer halen in Splatoon 3, maar het doet weinig om te vernieuwen of anders te zijn.
Bayonetta 3
Nog een derde deel, maar dan één waarvan we lang gedacht hadden hem nooit meer te zien. Na de aankondiging van Bayonetta 3 bleef het jarenlang stil, maar inmiddels is de game te spelen op Nintendo Switch. Het voelt als een logische opvolger die een nieuw verhaal inslaat en dus geen voorkennis vereist, een interessant nieuw personage met andere gameplay elementen introduceert, terwijl het nog steeds die heerlijke combat en sfeer meegeeft van Bayonetta. Wie niet bekend met de serie is, moet weten dat het een over de top actiegame is met een dame in sexy librarian look met vuurwapens aan haar voeten en handen die de strijd aangaat met engelen en demonen. Ja, inderdaad. Al deze gekte speelt heerlijk en de wereld is geweldig interessant, maar Bayonetta 3 lijdt wel onder het feit dat Switch oud begint te worden. Bij vlagen kan Bayonetta 3 meer een slide show zijn dan de snelle actiegame die het zou moeten zijn. Ook kent het onkarakteristiek veel bugs, wat de problematische ontwikkeling van deze game blootgeeft. Hopelijk wordt dit beter met patches of wanneer de game naar andere platforms komt.
Mario + Rabbids: Sparks of Hope
Wat heb ik een plezier gehad met Mario + Rabbids: Kingdom Battle destijds! Het oogde als een Mario game, maar dan in de tactische gevechtsstijl van XCOM met Ubisoft’s schreeuwende Rabbids die al jaren uit de gratie waren gevallen. Sparks of Hope is de directe sequel die wat vernieuwing brengt, maar in grote lijnen dezelfde trucs laat zien. En dat is top want dankzij de nieuwe, meer vrije-movement-opties en tactische keuzes die te maken zijn speelt Sparks of Hope veel soepeler en interessanter. Maar ook beweeg je nu in meer open werelden in plaats van lineaire paden en is er veel zorg besteed aan het aandoenlijk maken van deze werelden. Een keuze waar ik me in al deze uren niet overheen kon zetten is dat de Rabbids nu stemmen hebben. Voor 20 jaar was hun shtick om niets meer dan BWAAAAH te roepen en de rest van hun communicatie zeer overdreven uit te beelden. In Sparks of Hope zeggen ze zinnen, maar alleen in de combat en dat voelt zo out of place en gek dat het me iedere keer prikkelde. Nieuwe elementen als de Sparks die voor speciale krachten zorgen en je veelvuldig wisselt. We hebben hier dan ook een solide opvolger die weer eens iets anders biedt voor Nintendo’s hybride handheld.