Op uitnodiging van Icelandair was ik een paar dagen in IJsland om kennis te maken met de Stopover Buddy’s en het festival Iceland Airwaves. Dit festival duurt 5 dagen waarvan ik er 2 heb meegemaakt. Deze 2 dagen waren zo geweldig, dat ik nu al weet dat ik er volgend jaar het gehele festival bij ben.
Iceland Airwaves is een festival waar IJslandse muziek centraal staat. Het eiland staat bekend om de vele bands en muzikanten. Een goed voorbeeld daarvan is het feit dat er op Airwaves 200 lokale acts optraden, terwijl er slechts 330.000 mensen op het eiland wonen. En dan waren nog niet eens alle IJslandse bands aanwezig.
Het festival duurt van woensdag tot en met zondag en speelt zich voornamelijk ’s avonds af, maar ook overdag is er genoeg te doen. Bijna overal zijn er zogenaamde ‘off venues’ te vinden waar je ook kunt genieten van muziek. Sommigen beginnen al om 11 uur ’s morgens. Zelfs ver buiten Reykjavik kun je off venues vinden. Zo was ik in Friðheimar, een kas waar ze tomaten verbouwen en waarin zich ook een heerlijk restaurant bevindt. Deze tomatenkas ligt 100 kilometer buiten de stad. Ook hier waren optredens gepland. Ik zag er een akoestisch optreden van Valdimar, één van de populairste IJslandse zangers van dit moment. Volgens de IJslanders zelf heeft Valdimar de mooiste stem van het IJsland. Zelf kon ik de melancholische teksten van zijn liedjes niet verstaan, maar ik zag wel dat de aanwezige IJslanders het met moeite droog konden houden.
Zeer relaxte sfeer
Het echte festivalgeweld speelt zich natuurlijk af in Reykjavik en dan vooral in het oude gedeelte van de stad en rondom de haven. De centrale plek van het festival is Harpa, een futuristisch concertgebouw met meerdere zalen. De eerste optredens van de vrijdagavond zag ik in het Hafnarhús, één van de drie gebouwen van het Reyjavik Art Museum. Wat direct opviel was de zeer relaxte sfeer tijdens het festival. De zalen van het museum waar de kunstwerken hangen, waren tijdens de optredens slechts afgeschermd met een gordijn. Iets dat in Nederland onmogelijk zou zijn.
De eerste band was het Amerikaanse King, een trio dat relaxte R&B maakt en eerder dit jaar een zeer goed album uitbracht. Helaas zijn ze nog niet bekend bij het grote publiek. Het optreden op Iceland Airwaves heeft waarschijnlijk wel wat IJslandse fans opgeleverd. Na King kwam een IJslandse favoriet: Vök. Deze band klinkt een beetje als de The xx, met als extra een saxofonist. Onderkoeld, maar dansbaar.
Aanrader
Voor de grote namen op de vrijdagavond moest ik naar Harpa. De eerste act aldaar was Warpaint, een band waar ik erg naar uitkeek, maar die een beetje verzoop in de zaal die deed denken aan een iets kleinere versie van de HMH. Tijd om maar eens downtown te kijken in de NASA. Mijn IJslandse buddy’s hadden daar het optreden van Glowie aangeraden. De rij voor de deur was echter zo lang dat de zangeres al klaar was toen ik naar binnen mocht.
Het bleek dat de rij er vooral stond voor Of Monsters and Men, die daarna zouden spelen. Nu ik er toch was ben ik maar even gebleven om een paar nummers mee te pakken. De NASA is een leuk, intiem zaaltje en OMAM liet horen dat ze nog steeds één van de beste IJslandse livebands zijn.
Over de bevroren straten van Reykjavik liep ik snel terug naar Harpa voor de finale van de avond: Kiasmos en Santigold. De bands hadden op het laatste moment van aanvangstijd gewisseld en dat bleek helemaal niet zo erg te zijn. Kiasmos draaide de zaal goed warm met knetterende beats en tegendraadse melodieën. Deze werden begeleid door lasers, visuals van IJslands unieke natuur en wilde dansjes van de twee muzikanten. Een combinatie van het uitstekende Kiasmos, een prima pauze-DJ en grote hoeveelheden alcohol had de zaal het kookpunt bereikt toen Santigold begon. Wat een feest was haar optreden!
Björk was indrukwekkend
Op zaterdag gingen we verder met het festival. Om 17 uur moest ik in de Harpa zijn voor een heel bijzonder optreden van Björk. Dit concert was zo speciaal en indrukwekkend, dat het lastig met woorden te omschrijven is hoe mooi het was. Het eerste deel was duister en treurig met liedjes over pijn en verdriet en het tweede deel blikte terug op oudere muziek van Björk.
Na Björk moest er even een pauze worden ingelast om bij te komen. Onder het genot van cocktails en streetfood verwerkte ik het prachtige optreden. Eenmaal opgeladen pakte ik de taxi naar het afgelegen Vallshöllin. Dit bleek een sporthal net buiten de stad te zijn. Daar stond de hele avond R&B, grime en hiphop geprogrammeerd. Ik zag er een uitstekend optreden van The Internet. Hun funky en sexy muziek pakte iedereen in. In IJsland mag het dan koud zijn, in deze zaal waren de temperaturen lekker tropisch.
Snel weer met de taxi terug naar de stad want mijn Stopover Buddy’s van Icelandair hadden kaarten geregeld voor een uniek verrassingsconcert. Dat bleek Of Monsters and Men te zijn in een klein houten kerkje. Gezeten op een krappe bank in de kerk zag ik een ingetogen optreden van de band. Vooral hun voor de gelegenheid aangepaste versie van de hit Little Talks maakte indruk. Helaas was daarmee voor mij het festival ten einde. In de stad ging het feest nog heel lang door, maar mijn taxi naar het vliegveld zou om half 5 ’s morgens bij het hotel staan. Tijd om een paar uurtjes slaap te pakken en vooral na te genieten van het unieke festival.
Ondanks dat ik niet de hele programmering van Iceland Airwaves heb meegemaakt, weet ik zeker dat ik volgend jaar weer ga. Wat ik ervan heb gezien maakte veel indruk. Via Icelandair kun je een pakketreis boeken met daarin een ticket, vlucht en eventueel een hotel.
