Het zijn stressvolle tijden waarin het soms lastig is om te ontspannen. Pulsetto is een wearable die belooft om te helpen bij het verlichten van stress en het verbeteren van je slaap. Ik was heel benieuwd of dat ook echt werkt en probeerde de Pulsetto een lange periode uit.
De Pulsetto stond onlangs volop in de aandacht dankzij de Netflix-documentaire Don’t Die: The Man Who Wants to Live Forever. Hierin zien we de excentrieke Bryan Johnson die er alles aan doet om jong te blijven. Dat doet hij met oefeningen, supplementen, therapiën én het gebruik van wearables als de Pulsetto. Waar het extreme gedrag van Johnson wellicht te veel van het goede is, is het wel interessant om de Pulsetto individueel te testen.
Nervus Vagus
Bij dit device draait het allemaal om de Nervus Vagus. De laatste jaren is er steeds meer aandacht voor deze hersenzenuw. De Nervus Vagus vormt onder andere de verbinding tussen de hersenen en de darmen. Onderzoekers noemen de darmen ook wel onze tweede stel hersenen, omdat de invloed hiervan op ons lichaam (en zelfs ons gedrag) vele malen groter is dan we eerder dachten. Het moderne leven met veel zitten, veel scrollen op de telefoon en een slechte kwaliteit van slaap zorgt echter dat bij velen de Nervus Vagus niet optimaal presteert. Met alle gevolgen van dien. Ook externe factoren als stress hebben een negatieve invloed op het functioneren van de Nervus Vagus. Veel voorkomende klachten zijn chronische stress of problemen met darmen en spijsvertering. Ook noemen wetenschappers verbanden tussen de Nervus Vagus en neurologische aandoeningen als autisme en epilepsie.
Nu hebben onderzoekers aangetoond dat het stimuleren van de Nervus Vagus kan zorgen voor verbetering. Als oefeningen worden onder andere zingen, neuriën, massage of meditatie genoemd. Hier komt de Pulsetto om de hoek kijken. Deze wearable is namelijk gebouwd om zo ideaal mogelijk de Nervus Vagus de goede weg op te helpen. Dat doet het device met pulsaties op de plek waar de zenuw in de nek vlak onder de huid ligt. Je draagt de Pulsetto om de nek waarbij vier punten in de nek vibraties naar de Nervus Vagus sturen. Dit gaat met een zodanige frequentie die niet met masseren of neuriën bereikt kan worden.
Om de Pulsetto optimaal te laten werken, is het fijn om een beetje gel op de plek te smeren waar de drukpunten de huid aanraken. Deze gel is meegeleverd bij de Pulsetto en is te vergelijken met de gel die ze gebruiken bij een echo. De Pulsetto gebruiken zonder gel kan ook, maar dat voelt oncomfortabel.
De app
De bediening van de Pulsetto gaat via een app die je op je telefoon kunt zetten. En hiermee ben ik bij een van de grootste minpunten van de wearable aangekomen. Allereerst werkt de app niet optimaal. Het is te vaak voorgekomen dat mijn telefoon geen verbinding kon maken met de device. Een probleem dat ik online bij andere gebruikers ook regelmatig lees. Daarnaast is de app onduidelijk over de mogelijkheden en functies. De makers lijken aan te sturen op het afsluiten van een premium-abonnement van €17,99 per maand (of €99,99 per jaar). Een flink bedrag dat nog bovenop de stevige aankoopprijs van de Pulsetto komt. Bij het kopen van een duur device moet gewoon alle service inbegrepen zijn.
Nu is natuurlijk de grote vraag: werkt de Pulsetto? Een antwoord daarop geven is nog niet zo makkelijk. Hoe meet je immers toegenomen of afgenomen stress of de gezondheid van je spijsverteringsstelsel als er zo veel externe factoren in je leven zijn? Ik moet daarom voor een groot deel afgaan op gevoel. In de app van Pulsetto kun je kiezen voor een aantal programma’s: Stress, Anxiety, Sleep, Burnout en Pain. We focussen in eerste instantie op Stress, omdat dit een behoorlijk grote rol speelt. Het hebben van een baan, een eigen bedrijf én een gezin met een zorgintensief kind zorgt voor flink wat stress. Het zou mooi zijn als de Pulsetto daar wat aan kan doen.
HRV
Volgens de makers van Pulsetto ga je na een maand consequent gebruik het verschil merken. Sommige gebruikers doen dat door hun Hartslagvariabiliteit (HRV) te meten via een smartwatch, maar ik besluit het om het op mijn gevoel te doen. En dat is best lastig, want in de tijd dat ik de Pulsetto getest heb is er privé van alles gebeurd. Van leuke dingen tot minder leuke dingen. Daarnaast ben ik fanatieker gaan sporten. Zo kun je dus nooit bewijzen wat op het conto van de Pulsetto geschreven kan worden.
Wel merk ik dat de momenten waarop ik de Pulsetto gebruik (sowieso twee keer per dag) echt even ontspan. De paar minuten dat het programma loopt doe ik vaak even mijn ogen dicht en let ik op mijn ademhaling. Zo’n kleine reset tijdens een drukke dag kan natuurlijk nooit kwaad. Je hoopt tegelijkertijd dat de Pulsetto op dat moment ook nuttig werk aan het verrichten is. Zodoende voelt een sessie met de Pulsetto echt wel goed. Of mijn stress significant aan het verminderen is, daar heb ik ernstige twijfels bij. Ik merk niet echt een verschil tussen hoe ik me voelde voor ik de Pulsetto ging gebruiken en hoe ik me nu voel.
Intenser dromen
Er is echter nog een ander moment waarop ik de Pulsetto gebruik en daar merk ik wel degelijk iets. Dat is namelijk vlak voor het slapen. Zo’n half uur voordat ik naar bed ga, doe ik het apparaat nog even om en doe ik een ontspannende sessie. Wat vervolgens echt opvalt is dat ik intenser droom en dat ik me bij het wakker worden bewuster ben van het feit dat ik gedroomd heb. Van dromen zeggen ze dat ze je helpen bij het verwerken van indrukken van de afgelopen dag, waardoor de volgende ochtend je geest weer fris en opgeruimd is.
Dit laatste is dus de reden om de Pulsetto te blijven gebruiken. Het doet dus wel degelijk iets met lichaam en geest en het gevoel dat ik erbij heb ik positief. Het zou alleen mooi zijn als de technische problemen met de verbinding verholpen kunnen worden, dat scheelt een hoop frustratie (iets dat je nou precies probeert te voorkomen). Of de Pulsetto ook iets voor jou is, vind ik lastig om te zeggen. De wearable is niet goedkoop en er is ook geen sprake van bewezen resultaat. Aan de andere kant: het doet wel degelijk iets en dat een type als Bryan Johnson er gebruik van maakt is ook niet zomaar. Vandaar onze conclusie: niet perfect, maar wel interessant.
